هدف از انجام این پژوهش، شناسایی میزان تأکید دبیران بر پرورش حس زیبایی شناسی دانش آموزان می باشد. برای نیل به این هدف، مولفه های زیبایی شناسی در قالب نه سوال پژوهشی با هدف شناسایی میزان تأکید دبیران بر پرورش تخیّل، نوآوری، کنجکاوی، انعطاف پذیری، تحرک و پویایی، تنوع طلبی، دقّت و توجّه، هماهنگی و موزونی و عواطف انسانی دانش آموزان طراحی شد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است که جامعه آماری آن را دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر ابهر با حجم 1779 نفر تشکیل می دهند. با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی 117 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. از طریق پرسشنامه محقق ساخته، 36 سوالی مولفه های پرورش حس زیبایی شناسی نظرات دانش آموزان جمع آوری گردید. روایی این ابزار از طریق روایی محتوایی و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 86/0 برآورد شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون t تک گروهی در محیط نرم افزاری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از مجموع داده های آماری پژوهش 3/86 درصد بر عدم وجود حس زیبایی شناسی در خود ابراز نموده و تنها 7/13 درصد به داشتن این حس در وجود خویشتن نظر مثبت داشتند که حاصل یافته های آماری از 7/13 درصد بیانگر این است که میزان تأکید دبیران در فرایند تعلیم و تربیت بر پرورش تخیّل (99/2)، نوآوری (52/3)، کنجکاوی (06/3)، انعطاف پذیری (17/3)، تحرّک و پویایی (30/3)، تنوع طلبی (02/3)، دقّت و توجّه (06/3)، هماهنگی و موزونی (27/3) و عواطف و احساسات انسانی (37/3) برآورد شد که نشان دهنده ی تأکید متوسط دبیران بر پرورش حس زیبایی شناسی است و فرض صفر مبنی بر عدم تأکید دبیران بر پرورش حس زیبایی شناسی دانش آموزان با 95/0 درصد اطمینان رد می شود. در نهایت با نگاهی تحلیلی به نتیجه ی نهایی به نظر می رسد وجود حس زیبایی شناسی در 7/13 از آزمودنی ها علاوه بر فرایند تعلیم و تربیت می تواند ناشی از ویژگی-های شخصیتی، خانوادگی و اجتماعی شده باشد.