ارتباط و هماهنگی میان استراتژی های کارکردی و بین سطوح مختلف استراتژی درون بنگاه یکی از موضوعات مورد علاقه ی محققین در حوزه های مختلف مدیریت است و به طور خاص ارتباط میان استراتژی های کارکردی و استراتژی کسب و کار بسیار مورد توجه قرار دارد. در این میان، استراتژی تولید و استراتژی تکنولوژی دو مورد از مهمترین انواع استراتژی های کارکردی هستند که همپوشانی و ارتباط گسترده ای با یکدیگر دارند و دارای نقش کلیدی در شکل دهی به شایستگی های لازم برای رقابت به شمار می روند. اگرچه مطالعه ی این دو استراتژی و ارتباط و هماهنگی آنها با استراتژی استراتژی کسب و کار، از حوزه های جذاب برای محققین به شمار می رود، اما کمتر مطالعه ای همزمان این استراتژی ها، هماهنگی میان آنها و ارتباط میان این هماهنگی و عملکرد سازمان توجه نموده است. اما افزایش اهمیت توانمندی های تکنولوژیک در کسب قابلیت های رقابتی تولید در سال های اخیر از یک طرف و لزوم بهره گیری از توانمندی های تولید در کسب مزیت رقابتی از دانش تکنولوژیک در بسیاری از صنایع از سوی دیگر، توجه و دقت بیشتر به هماهنگی میان استراتژی های تولید و تکنولوژی را طلب می کند. اما از آنجا که بررسی مساله ی فوق، به دلیل تعدد متغیرها و پیچیدگی زیاد روابط میان آن ها، با رویکردهای معمول تقلیل گرایانه و جزئی نگر ممکن نیست، ما در این تحقیق، از رویکرد پیکربندی استفاده نموده ایم. در این تحقیق، پس از مطالعه 86 شرکت در صنایع الکترونیک ایران، پیکربندی های مختلفی که این شرکت ها از استراتژی های کسب و کار، تولید و تکنولوژی اتخاذ کرده اند را شناسایی نموده و خصوصیات هر دسته از شرکت ها و به طور مشخص عملکرد هر دسته را بررسی نموده ایم. علاوه بر شناسایی این پیکربندی های استراتژیک و رفتار هر یک، در این تحقیق ارتباط سازگاری درونی استراتژی ها با عملکرد شرکت ها نشان داده شد. به علاوه نشان داده شد که استراتژی های تولید و تکنولوژی چگونه نقش پشتیبان یکدیگر را بازی نموده و به خلق مزیت رقابتی برای تحقق استراتژی کسب و کار کمک می کنند.