از دهه 1990 بخش جدیدی تحت عنوان فرضیه منحنی زیست محیطی کوزنتس مطرح شد که رابطه میان رشد اقتصادی وکیفیت زیست محیطی رابصورت u وارونه بیان می کرد.بطوریکه در مراحل اولیه رشد اقتصادی که درآمد کشورها پایین است رابطه درآمد-آلودگی مثبت می باشد و این روند تا یک نقطه اوج ادامه می یابد وبعد از این نقطه رابطه درآمد- آلودگی منفی می شود. هدف اصلی این پایان نامه بررسی این فرضیه برای کلان شهرهای ایران ونیز بررسی مهمترین عوامل تاثیرگذار بر رابطه نزولی میان درآمد و آلودگی میباشد تا تصویر کاملی از امکان پذیری تحقق این منحنی در اقتصاد ایران(کلان شهرها) حاصل شود. به همین جهت در این پایان نامه چارچوب والگویی مورد استفاده قرار می گیرد که در آن علاوه بر درآمد خانوار از متغیرهایی همچون جمعیت شهری صنایع شهری و تعداد خودروهای عمومی شهری استفاده شده است که خود وجه تمایز این مطالعه از بسیاری از مطالعات صورت گرفته در این حوزه می باشد . برای برآورد مدل از روش داده های تلفیقی استفاده شده است.در نهایت ضمن استخراج ضرایب و علایم هر یک از متغیرهای برونزا شکل منحنی کوزنتس برای هریک از شهرها استخراج گردیده است.نتایج نشان می دهد که که شهر تهران با طی نمودن نیمه اول در منطقه دوم(نزولی) منحنی کوزنتس قرار دارد در حالیکه شهرهای مشهد و اصفهان عمدتا به نقطه اوج منحنی نرسیده وکماکان رابطه رشد اقتصادی و تولید آلودگی دراین شهرها مثبت می باشد در خاتمه تلاش گردیده است نتایج تحقیق مورد تحلیل قرار گیرند . به نظر می رسد جایگزینی سوختهای غیر آلاینده به جای سوختهای فسیلی در کنار سیاستهای کارا در زمینه آمایش سرزمینی بتواند شرایطی را برای ایران مهیا نمایند که فرآیند توسعه اقتصادی با هزینه کمتری طی شود.