چکیده موضوع تحقیق حاضر بررسی تعیین کننده های موثردر اقدام به تحصیل در مقطع دکترا در خارج از کشور در بین فارغ التحصیلان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاداسلامی می باشد. در دوره تغییرات سریع فرهنگی و اجتماعی، مهاجرت نخبگان علمی همواره یکی از مهمترین مسائل بحثانگیز و چالشهای عمده کشورهای در حال توسعه از جمله ایران است. در عصر دانش و دانایی، مهاجرت مغزها به معنی از دست دادن همزمان سرمایههای مادی، معنوی، علمی و فرهنگی است که باید به عنوان یک مساله اجتماعی مورد تحقیق قرار گیرد. در بخش ادبیات تحقیق به تحقیقات مرتبط با موضوع تحقیق اشاره شده است. در این تحقیق از روش کمی استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه فارغ التحصیلان کارشناسی ارشدی است که جهت ادامه تحصیل در خارج از کشور اقدام کرده اند و در سال 90-1389 بالغ بر 600 نفر بوده اند.حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران به تعداد 240 نفر محاسبه شده است. برای نمونه‏گیری با توجه به اهداف تحقیق و ویژگیهای جامعه آماری، از روش تصادفی ساده و استفاده از فهرست اسامی دانشجویان استفاده شده است. جمع آوری داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام گردید. در نهایت با استفاده از برنامه آماری spss ابتدا توصیف جامعه آماری انجام شده و سپس از آماره های متناسب و آزمون هایی نظیر کای اسکوئر، همبستگی پیرسون، اسپیرمن و رگرسیون برای سنجش و ارزیابی چگونگی روابط بین متغیرها استفاده شده است. براساس نتایج، شرایط مبدأ و مقصد بیش از ویژگیهای خانوادگی و شخصی در احتمال مهاجرت فارغ التحصیلان نقش دارند. در مجموع، نتایج مطالعه در راستای تأیید و حمایت از انتظارات تئوریک پژوهش در زمینه مهاجرت فارغ التحصیلان دانشگاهی و نخبگان بوده است. کلیدواژه ها: مهاجرت، فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد، فرار مغزها، جاذبه، دافعه