چکیده داستان داراب نامه ی ابوطاهر طرسوسی در زمره ی داستان های عامیانه به شمار می رود و به دلیل روایت از نسلی به نسل دیگر مجموعه ای از فرهنگ عامیانه و اعتقادات مردم آن روز گاران را در بر گرفته است. هم چنین تحت تأثیر دین مبین اسلام با عناصر اسلامی آمیخته شده و تا حدودی رنگ و بوی مذهبی به خود گرفته است. علاوه بر این داستان داراب نامه داستانی پهلوانی است و در موارد متعددی حال و هوای اسطوره ای و خیالی بر فضای داستان حاکم است و همین عامل باعث می شود که حوادث داستان با وجودی که دارای منشأ تاریخی است، برای مخاطب امروزی نامعقول و غیر قابل باور باشد. این داستان اگر چه حاوی مطالب ارزنده ای است و زیبایی های خاص خود را دارد، اما گمنام و مهجور مانده است.کمتر مشاهده می شود که خوانندگان آثار داستانی به مطالعه ی این اثر ارزشمند بپردازند. از سوی دیگر کمتر کسی از پژوهشگران ادبیات داستانی به این داستان توجه نشان داده است. لذا پژوهنده در این تحقیق سعی نموده است که ساختار داستان مذکور را بویژه در دو حوزه ی سبک و عناصر داستانی نظیر طرح، صحنه،گفتگو، زاویه ی دید، شخصیت و درون مایه مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و برخی از زیبایی ها و مطالب ارزنده ی داستان را بیان نماید. شیوه ی نگارش این تحقیق به صورت کتابخانه ای و پژوهش محور می باشد. کلید واژه: فرهنگ عامیانه، حماسه، اسطوره ، ساختار ، سبک