بررسی ستیزه جویی در آثار مولانا

در این مطالعه 2465 نمونه که شامل 1226 نر و 1239 ماده از جنسberosus leach که طی سالهای 1348 تا 1392 از حوضه های آبریز جنوب ایران نمونه برداری شده بودند مورد بررسی قرار گرفت. این حوضه ها شامل استان های بوشهر، فارس، کرمان، کهگیلویه و بویر احمد و هرمزگان می باشند، هفت گونه از این جنس عبارتند ازb. chinensis, b. asiaticus, b. bispina, b. spinosus, b. insolitus, b. nigriceps, b. pulchellus. این تعداد گونه شامل 58 درصد تعداد کل گونه های جنسberosus گزارش شده از ایران است (تا کنون 12 گونه). بنابراین تنوع گونه ای نسبتاً خوبی در حوضه های آبریز جنوب ایران وجود دارد. بیشترین تعداد نمونه از استان فارس، حوضه های آبریز خلیج فارس، مهارلو و کر و کمترین تعداد نمونه از استان کرمان، حوضه های آبریز جازموریان، کرمان-نائین، سیرجان و لوت میباشد. بیشترین تنوع گونه ای در استان های فارس و هرمزگان از حوضه های آبریز خلیج فارس، مهارلو، کر و هرمز و کمترین تنوع گونه ای در استان های کرمان و کهگیلویه و بویر احمد از حوضه های آبریز جازموریان، کرمان-نائین، سیرجان، لوت و دجله وجود داشت. در زیستگاه های آب های راکد، آبگیرها و جویبارها بیشترین تنوع گونه ای را در برداشتند. ظاهراً بهترین زیستگاه برای گونه های b. chinensis،b. bispina و b. nigriceps تالاب ها، برای گونه های b. insolitus وb. pulchellus آب های راکد، برای گونه b. asiaticus دریاچه ها و نیز برای گونه b. spinosus رودخانه ها می باشند. نمونه برداری های اخیر در مقایسه با نمونه برداری های سال های گذشته نشان می دهد که عواملی از قبیل خشک سالی و در نتیجه بارندگی کم، آلودگی منابع آبی و تخریب زیستگاه ها می تواند باعث کاهش تعداد نمونه ها و در نتیجه کاهش تنوع گونه ای این جنس شده باشد.این شرایط بحرانی و تهدید کننده است و خطر انقراض گونه ها بدنبال آن خواهد بود. کلمات کلیدی: حوضه های آبریز، زیستگاه ها، berosus، ایران.