رژیم های لاغری، ورزش شدید، جراحی های زیبایی، و نگرانی از ظاهر فیزیکی بخشی از تجربه ی زنان در جوامع کنونی است. یکی از عوامل زمینه ساز افزایش شیوع اختلالات خوردن نیز تاکید روز افزون بر لاغری در استانداردهای زیبایی است. این استانداردهای غیر واقعی که توسط جامعه بر زنان تحمیل می شود موجب افزایش خطر اختلالات خوردن و نگرانی های ناشی از تصویر بدنی در میان آنان می شود. همراه با نگرانی های ناشی از تصویر بدنی، اضطراب اجتماعی جسمانی نیز رفتار زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. اضطراب اجتماعی جسمانی، اضطرابی است که افراد هنگام که تصور می کنند دیگران در حال ارزیابی بدنشان هستند احساس می کنند. به عقیده کرافورد و اکلوند (1994) اضطراب اجتماعی جسمانی از طریق تعامل با شرایط موقعیتی مرتبط با نمایش فیزیک شخص، بر رفتار تاثیر می گذارد. بر اساس نتایج برخی پژوهش ها فعالیت ورزشی تاثیر مثبتی بر تصویر بدنی و اضطراب اجتماعی جسمانی دارد. پژوهش حاضر که از نوع علی- مقایسه ای است به مقایسه میزان رضایت از تصویر بدنی، اضطراب اجتماعی جسمانی و عزت نفس در میان زنان ورزشکار و غیر ورزشکار پرداخته است. بدین منظور 100 دانشجوی دختر ورزشکار و غیر ورزشکار که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند پرسشنامه های روابط خود- بدن (mbsrq)، مقیاس اضطراب اجتماعی جسمانی (spas-7) و مقیاس عزت نفس روزنبرگ را تکمیل کردند. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد دختران دانشجوی ورزشکار از میزان رضایت از تصویر بدنی و عزت نفس بالاتر و اضطراب اجتماعی جسمانی پایین تری نسبت به دختران دانشجوی غیر ورزشکار برخوردار هستند. در نتیجه گیری کلی، یافته های پژوهش نشان دهنده تاثیر مثبت ورزش بر متغیرهای فوق می باشد.