پزوهش حاظر با هدف بررسی رابطه شغلی و کیفیت زندگی زوجهای هر دو شاغل انجام شد.روش پژوهش همبستگی و جامعه مورد نظر کلیه پرستاران شاغل در بیمارستانهای خصوصی شهر تهران بود.گروه نمونه 150 زوج هر دو شاغل بودند که به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و مورد آزمون قرار گرفته اند.ابزار پژوهش مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی،پرسشنامه تنیدهگی شغلی ولوف،1998 و مقیاس حمایت اجتماعی، رستگار، 1383 بود.تحلیل داده با استفاده ضرایب همبستگی پیرسون،همبستگی بنیادی و رگرسیون سلسله مراتبی انجام شد.نتایج اولین همبستگی بنیادی نشان داد که با افزایش نگرش مثبت مهارت،قدرت تصمیم گیری و کاهش کنترل وظایف،فشار کاری و زمانی،ابهام نقش،مواجهات خطرناک،عدم امنیت شغلی و کمبود ارزش،سلامت جسمی،سلامت روانی،روابط اجتماعی،ادراک از محیط زندگی و به طور کلی کیفیت زندگی افزایش میابد. همچنین نتایج رگرسیون سلسله مراتبی مشخص کرد که حمایت شغلی تاثیر متغیر های کنترل وظایف و مواجهات خطرناک بر روی کیفیت زندگی را تعدیل میکند.