چکیده محمد عبده غانم یکی از شاعران جاودانه و برجسته یمنی است که نامش در آفاق قله شعر این سرزمین می درخشد. شعر این شاعر بزرگ معاصر در عین دوری از هرگونه تکلف و تصنع زیباست و در عین زیبایی، رسا، روان و فصیح است. زبان روان، توصیف صادقانه دنیای عاطفی شاعر، تصویرهای بدیع و ترکیبات تازه و موسیقی شعر از ویژگیهایی است که بر زیبایی اشعار غانم می افزاید. شعر غانم به فرهنگ و ادب کلاسیک تکیه دارد. مجموعه های شعری اش غالباً به سبک شعر کلاسیکی سروده شده است. مضامین شعریش را عموماً وطنیات و موضوعات سیاسی و اجتماعی روز تشکیل می دهد. شعر او سرشار از عواطف وطنی است. موضوعات شعری غانم هم عشق و عواطف شخصی و هم سیاست و مسائل حاد اجتماعی است و مایه اصلی شعرش همان میهن خواهی است.مفاهیمی چون مقاومت و پایداری، عشق و دلدادگی به وطن، غم و اندوه، نفرت از جنگ های ویرانگر و استعمارگران در شعر غانم موج می زند. شعر روان با درون مایه های عاطفی غنی و بیان مصائبی که بر فلسطین رفت، از ویژگی های شعر غانم در سروده های فلسطینی اش است. فقر، فساد اجتماعی، جهل و عقب ماندگی و نوع دوستی و همدردی از موضوعات شعر اجتماعی اوست. زبان گفتگو و محاوره، رمز و نماد، قصه پردازی و تصویرگری موجب تنوع اسلوبها در بیان مفاهیم سیاسی و اجتماعی شعر محمد عبده غانم شده است. کیفیت تصویرگری شاعری و نوع نگاهش به تاریخ و فرهنگ یمن است. در حقیقت شعر او با تاریخ یمن گره خورده است و بیانگر اوضاع سیاسی و اجتماعی آن دوران است. واژه گان کلیدی: محمد عبده غانم، یمن، اشعار سیاسی و اجتماعی، اسلوب شعر.