هدف از این پژوهش ارزیابی نرم افزارهای آموزشی تلفن همراه و بررسی وضعیت کاربرد آن ها در بین دانشجویان دانشگاه تهران می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش در مورد مشارکت کنندگان، دانشجویان دانشکده های فنی و علوم انسانی دانشگاه تهران و در مورد نرم افزارهای آموزشی، شامل همه ی نرم افزارهای آموزشی زبان انگلیسی قابل نصب در تلفن همراه است. تعداد نمونه ی انتخابی در رابطه با مشارکت کنندگان 200 نفر می باشد. در رابطه با نمونه ی نرم افزار نیز، با توجه به اینکه نرم افزار زبان نصرت( شامل دیکشنری و آموزش مکالمه ی زبان انگلیسی) پرکاربردترین نرم افزار قابل نصب در تلفن همراه بود، انتخاب شد. روش نمونه گیری مورد استفاده در این پژوهش، روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بوده است. در رابطه با تحلیل محتوای نرم افزار نیز از روش هدفمنداستفاده شده است. در این پژوهش با توجه به سوالات و اهداف پژوهش، در رابطه با روش پیمایشی از پرسشنامه ی محقق ساخته که دارای 37 سوال اعم از سوالات بسته پاسخ و باز پاسخ، استفاده شده است. در رابطه با تحلیل محتوا نیز یک پرسشنامه ی محقق ساخته در برگیرنده ی 49 سوال، مورد استفاده قرار گرفته است. برای جمع آوری داده ها از دو روش پیمایشی و تحلیل محتوا استفاده شده است. در تحلیل داده ها از آمار توصیفی و پارامترهایی مانند محاسبه فراوانی، میانگین، رسم جدول و نمودارهای آماری استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که وضعیت کاربرد تلفن همراه در یادگیری چندان مناسب نیست و کاربران تفکرات منفی و بی اعتمادی زیادی نسبت به کاربرد این ابزار در یادگیری از خود نشان می دهند. نتایج حاکی از آن است که با وجود اینکه ضریب نفوذ تلفن همراه در بین افراد نزدیک به 99% است اما میزان کاربرد روزانه تلفن همراه در یادگیری برای 3/51 درصد از افراد حدود صفر است. به طور واضح تر، 76/77 درصد از افرادی که نرم افزارهای آموزشی مختلفی را در تلفن همراه خود نصب کرده بودند، استفاده ی روزانه ی آنان از این نرم افزارها حدود صفر بوده است. همچنین نرم افزار آموزشی قابل نصب در تلفن همراه زبان نصرت در سطح نسبتاً مطلوب قرار دارد و حتی در بعضی از مولفه ها مانند مولفه ی استفاده از رسانه های آموزشی و مولفه ی ارزشیابی و بازبینی برنامه در سطح کیفی نامطلوب قرار دارند.