چکیده : پژوهش حاضر به مقایسه و تحلیل خطاهای نوشتاری در دانش آموزان پسر عادی و نارسانویس دوره ابتدایی می پردازد ، به منظور انجام این پژوهش 6 مدرسه ابتدایی پسرانه از بین مناطق آموزش و پرورش شهر تهران به شیوه نمونه گیری در دسترس به صورت تصادفی برگزیده شد. در کل تعداد 150 دانش آموز پسر پایه 3،4و 5 دبستان انتخاب شد و نمونه پژوهشی شامل 75 دانش آموز پسر عادی پایه 3،4و 5 دبستان و 75 دانش آموز پسر نارسا نویس پایه 3،4 و 5 دبستان است،پس از همسان سازی گروه ها در هر پایه تحصیلی 25 دانش آموز عادی و 25 دانش آموز با مشکلات بیان نوشتاری انتخاب شدند . ابزار پژوهش آزمون محقق ساخته سنجش خطاهای نوشتاری ، نمونه دستخط و دیکته دانش آموزان نارسا نویس و گفتگو با والدین و معلمان این دانش آموزان است ، پس ازبررسی 150 متن دیکته داده های بدست امده با استفاده از آمار توصیفی و استباطی خی دو وآزمون tمورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت .یافته های پژوهش حاکی از آن است بین خطاهای نوشتاری دانش آموزان پسر عادی و نارسا نویس تفاوت معنا دار وجود دارد وبیشترین خطاهای بیان نوشتاری مربوط به دانش آموزان نارسا نویس و بیشترین فراوانی خطاها در این گروه مربوط به خطاهای مخصوص نارسا نویسی است و بیشترین فراوانی خطاها دردانش آموزان عادی مربوط به خطاهای منقلب کردن است که با افزایش پایه تحصیلی میزان این خطاها هم به طور چشمگیری کاهش می یابد اما در دانش آموزان نارسا نویس با افزایش پایه تحصیلی و روشهای مرسوم آموزشی (تکرار وتمرینی )به دلیل مشکلات ادراکی _شناختی مشکلات بیان نوشتاری این دانش آموزان همچنان پایدار است . واژه های کلیدی :دانش آموزان نارسا نویس ، دانش آموزان عادی ، مشکلات بیان نوشتاری