چکیده : هنگامی که یکی از اعضای خانواده مبتلا به بیماری سرطان ( مزمن و صعب العلاج) می شود، به دنبال آن بحران خانوادگی از حیث ابعاد مختلف ( اقتصادی، روانی، اجتماعی، عاطفی و جسمی) برای اعضای خانوده به وجود می آید، بیماری صعب العلاج سرطان نه فقط زندگی بیمار را به خطر می اندازد بلکه انرژی و منابع در دسترس خانواده بیمار را به شدت از بین می برد. آثار این گونه بیماریها، خیلی بیشتر از اینکه به درون فرد محدود باشد شبکه کلی ارتباط ها و پیوستگی های اطراف بیمار را تهدید می کند. بنابراین میان پدیده زیستی (بیماری سرطان) و میزان سلامت خانواده در ابعاد جسمی، اجتماعی، روانی، عاطفی و اقتصادی می تواند رابطه وجود داشته باشد. هدف اساسی از پژوهش حاضر شناخت رابطه بین بروز بیماری سرطان در یکی از اعضای خانواده و میزان سلامت خانواده بیماران سرطانی بیمارستان طالقانی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است. و لازم است رابطه ابتلای یکی از اعضای خانواده به سرطان به عنوان یک بحران غیرقابل انتظار درسطح سیستم خانواده بررسی شود. به منظور آزمون فرضیات تحقیق نمونه ای متشکل از 100 نفر از اعضای خانواده بیمار سرطانی که در مقطع زمانی سه ماهه در بیمارستان طالقانی حضور داشتند با استفاده از تمام شماری انتخاب شده و از طریق ابزار پرسشنامه محقق ساخته سلامت خانواده بیماران سرطانی مور ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه ها از شاخص های مبتنی بر کی دو(x2 ) و آزمون spearman correlation و برای نشان دادن شدت روابط بین فرضیه ها از ضرایب همبستگی (cramers’v )وkendalls tau-c استفاده شده است. نتایج نشان دادند جامعه آماری از سلامت خانواده متوسطی برخوردارند و نتایج آزمون فرضیه ها نشان داد که بین بروز بیماری سرطان در یکی از اعضای خانواده و میزان سلامت خانواده رابطه معناداری وجود دارد. در زیر مقیاس های سلامت خانواده، بین بروز بیماری سرطان در یکی از اعضای خانواده و سلامت جسمی خانواده، سلامت روانی خانواده سلامت اقتصادی خانواده رابطه معناداری وجود دارد.