هدف از پژوهش حاضر، مقایسه هوش معنوی و رضایت از زندگی در دانش آموزان دختر شاهد و غیرشاهد منطقه یک آموزش و پرورش شهر تهران بود. بدین منظور 350 آزمودنی که 175 دانش آموز شاهد و 175 دانش آموز غیرشاهد بودند به روش نمونه برداری تصادفی خوشه ای جهت شرکت در این پژوهش انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه هوش معنوی حسن عبداله زاده و همکاران(1387) و پرسشنامه رضایت از زندگی هوبنر و همکاران(1994)، بود. نتایج نشان داد: • تفاوت معناداری بین نمره کل مقیاس هوش معنوی و خرده مقیاس زندگی معنوی دردانش آموزان شاهد و غیر شاهد وجود ندارد تنها در خرده مقیاس درک و ارتباط با هستی نمرات دانش آموزان شاهد بیشتر از دانش آموزان غیر شاهد است. • رضایت از مدرسه دردانش آموزان غیر شاهد بیش از دانش آموزان شاهد می باشد اما در سایر خرده مقیاس ها تفاوت میانگین برای دانش آموزان شاهد وغیر شاهد معنادار نمی باشد. • بین نمره هوش معنوی و نمره رضایت از زندگی همچنین نمرات خرده مقیاس های هوش معنوی و نمرات خرده مقیاس های رضایت از زندگی در دانش آموزان شاهد و غیر شاهد ارتباط مثبت معنادار وجود دارد. یعنی با افزایش هوش معنوی میزان رضایت از زندگی نیز افزایش می یابد.