در این پژوهش به منشأ باریت بلبلوییه واقع در استان کرمان و در 15 کیلومتری جنوب شرقی شهر کرمان پرداخته شده است. این منطقه از لحاظ تقسیمات زمین شناسی ایران در زون ایران مرکزی واقع می شود. در واحدهای رسوبی این منطقه کانی زایی باریت به شکل رگه ای و رگچه ای جلب توجه می کند. سنگ های میزبان و در برگیرنده رگه های باریت شامل سنگ های آهکی، دولومیتی، شیل، کنگلومرا و ماسه سنگ همراه با سنگ های ولکانیکی و دایک های میکروگابرویی می باشند. کانی زایی باریت محدود به واحد خاصی نبوده لیکن در ماسه سنگ ها، کربنات ها و مناطق گسلی بیشتر مشهود می باشد. هیدروکسیدهای آهن، کربنات های مس، هماتیت، مگنتیت و پیریت مهمترین کانه های همراه با رگه های باریت می باشند. عمده ترین دگرسانی های منطقه شامل پروپیلیتی، سیلیسی و آرژیلیکی هستند که در مناطق کانی زایی دگرسانی سیلیسی فراوان تر است. هیستوگرام ها و نمودارهای غنی شدگی و تهی شدگی عناصر نشان می دهد که سنگ های منطقه از عناصر باریم، استرانسیوم، روبیدیوم و مس غنی شده اند که نشان می دهد در منطقه یک سری تحولات، تحت تأثیر سیالات، اتفاق افتاده است. از مشخصات پتروگرافی در سیالات درگیر دمایی در حدود 150 تا 250 درجه سانتی گراد را می توان ارزیابی کرد. مدل اختلاط آب های ماگمایی با آب های جوی در نتیجه حضور توده های نفوذی احتمالی و پنهان، دایک های گابرویی و گنبدهای ریولیتی به عنوان منبع حرارتی تشکیل شاره های غنی از عناصر، نقش داشته اند و نهایتاً کنترل کننده های لیتولوژیکی و ساختاری در تشکیل و نهشت رگه های باریت بلبلوییه موثر بوده اند.