سود وزیان شرکت ها ، جزء اصلی ترین اطلاعات مورد استفاده برای تصمیم گیری در بازار سرمایه به حساب می آید. اما همواره وجود مواردی چون برآوردها ، روش های مختلف حسابداری ، قضاوت ها و مدیریت سود در فرآیند گزارش سود ، نقش اطلاعاتی آن را به عنوان مبنای مهم تصمیم گیری در بازار سرمایه تهدید می کند . میزان دقت ، صحت ، قابلیت اطمینان ، مربوط بودن ، محافظه کاری ، قابلیت پیش گویی ، و قابلیت تحقق آن نقش مهمی را در مفید بودنش ایفا می کند . دراین پژوهش رابطه بین کیفیت سود و بازده سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی شده است . در این راستا از شاخص سود ناخالص ، شاخص بازده سرمایه بکارگرفته شده ، شاخص سرمایه گذاری مجدد دارایی های سودآور ، شاخص ارزشی سود ، شاخص محافظه کاری بهره گرفته شده است . بررسی میدانی بر روی داده های واقعی 79 شرکت پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران در طی 5 سال 1383 - 1387 با استفاده از تحلیل همبستگی و رگرسیون و آزمون فرضیه صورت گرفته است . نتایج آزمون ، وجود رابطه معنادار بین شاخص سود ناخالص ، شاخص سرمایه بکار گرفته شده و شاخص ارزشی سود به عنوان سه معیار منتخب ارزیابی کیفیت سود در این پژوهش ، با بازده سهام در سال های مورد بررسی را نشان می دهد . در حالیکه وجود رابطه بین شاخص سرمایه گذاری مجدد دارایی های سودآور و شاخص محافظه کاری را ، به عنوان دو معیار دیگر ارزیابی کیفیت سود با بازده سهام را تایید نکرده است .