دیوارهای برشی در حقیقت دیوارهای بتن آرمه ای هستند که از سختی داخل صفحه ای بسیار زیاد برخوردار می باشند. این دیوارها مشابه یک تیر کنسولی قائم و عمیق عمل می کنند که برای ساختمان، پایداری جانبی ایجاد نموده و در مقابل برش ها و لنگرهای خمشی ناشی از بارهای جانبی مقاومت می کنند. یک الگوی دقیق برای دیوار برشی نیازمند بررسی همه مولفه های تحلیل، یعنی دیوار برشی، پی و خاک زیرین است. هدف این تحقیق، بررسی تأثیر ساختار غیرخطی خاک، بر روی شکل پذیری دیوارهای برشی در ساختمان های کوتاه مرتبه می باشد. یکی از روش ها، تحلیل کل سازه، پی و خاک زیر آن به صورت یکجا می باشد؛ اما این الگو دارای درجات آزادی زیاد و حجم محاسبات بسیار بالا می باشد و گاهی غیرخطی بودن خاک و همگرا نشدن جواب ها، مشکل ساز می شود. راه حل این مشکل، استفاده از روش های عددی مانند اجزای محدود، تفاوت های محدود و اجزای مرزی است. در این تحقیق، به منظور کاهش بیشتر حجم محاسبات، ابتدا محدوده خاک، با معیار قرار دادن میزان چرخش پایین دیوار برشی، برای چهار نوع پی با ابعاد مختلف و سه نوع خاک با مشخصات مختلف، توسط رابطه ای پیشنهاد می-شود. در ادامه، با تحلیل و طراحی یک ساختمان چهار طبقه بتنی دارای دیوار برشی، شکل-پذیری دیوار، با ساخت الگوی دیوار برشی، پی و خاک زیر آن در نرم افزار اجزای محدود آباکوس با روش تحلیل بار افزون، محاسبه و با حالت پایه گیردار مقایسه شده است. نتایج حاصل، کاهش قابل توجه شکل پذیری دیوار برشی را در حالت وجود خاک نسبت به حالت پایه گیردار نشان می دهد.