سرطان، بیماری که سالانه درصد بالایی از مرگ و میر را به خود اختصاص می دهد، به دلیل رشد بی رویه و بدون کنترل سلولهای تغییریافته ایجاد می گردد. داروهای زیادی برای درمان سرطان مورد آزمایش قرار گرفته اند که بیش از نیمی از آنها از گیاهان استخراج می شوند. سرخس عقابی یکی از متداول ترین نهان زادان آوندی بر روی کره زمین است که به علت داشتن ترکیبات مختلف از جمله فلاونوئید ها، می تواند سبب مرگ یا مهار رشد سلول های سرطانی شود. مشاهدات نشان داده است که مصرف سرخس عقابی ارتباط مستقیمی با سرطان لوله گوارش در انسان دارد. در مطالعه حاضر به بررسی اثرات مهار رشد و سمیت سلولی عصاره دی کلرومتانی حاصل از اندام های هوایی سرخس عقابی، بر روی رده های سلول سرطانی tcc، ntera2، mcf-7 و رده های سلولی غیر سرطانی hff3 پرداخته شد. اثرات سمیت و مهار رشد عصاره دی کلرومتانی، با استفاده از روش شمارش، سنجش mtt، رنگ آمیزی dapi، سنجش comet و فلوسایتومتری بررسی گردید. مرگ سلول های سرطانی تیمار شده با عصاره مذکور ، با استفاده از روش شمارش سلولی و تست mtt تأیید شد. همچنین فعال شدن احتمالی مسیر آپوپتوز در سلول های tcc (تیمار شده با عصاره مذکور)، با رنگ آمیزی dapi و سنجش comet بررسی و تأیید گردید. محتوای dna سلول های tcc، ntera2 و mcf-7 و همچنین سلول های غیر سرطانی hff3 تیمار شده با عصاره، به روش فلوسایتومتری مورد بررسی و سنجش قرار گرفت. این بررسی ها نشان داد که احتمالاً ترکیبات متعددی در عصاره دی کلرومتانی سرخس عقابی وجود دارند که به طور اختصاصی (وابسته به رده سلولی) در غلظت های بالا موجب پدیده ضد سرطانی آپوپتوز می شوند و از طرف دیگر در غلظت های نسبتاً متوسط موجب اختلال در تقسیم میتوز (احتمالاً معیوب سازی دوک های تقسیم) می گردند.