ریسک اعتباری اصلی­ترین ریسک در بانک­ها و موسسات مالی است. زیان ناشی از احتمال اینکه وام­گیرنده یا طرف قرارداد نتواند و یا نخواهد وام را بازپرداخت نماید، ریسک نکول یا ریسک عدم بازپرداخت نامیده می­شود که از مهمترین بخش­های ریسک اعتباری است. بی­ثباتی فضای مالی و اقتصادی در چند سال اخیر موجب افزایش نگرانی در مورد ثبات سیستم­های بانکی شده است و ریسک اعتباری از مهم­ترین مباحثی است که در رابطه مستقیم با این مسئله قرار می­گیرد. همه سنجههای ریسک اعتباری از قبیل ضرر مورد انتظار، ضرر غیر قابل انتظار، ارزش در معرض ریسک و سرمایه اقتصادی بر مبنای متغیر ضرر سبد (مجموع ضررهایی که از وام­گیرنده­ها ناشی می­شود) محاسبه می­شوند. بنابراین توزیع ضرر سبد نقش مهمی در مدیریت ریسک اعتباری ایفا می­کند و تعیین آن برای واسطه­های مالی (بانک، بیمه و ...) حائز اهمیت است. در این پایان­نامه قصد داریم توزیع ضرر (یعنی حاصلضرب احتمال نکول در نرخ بازیافت) سبدی از دارایی­ها با ریسک اعتباری بالا (مانند وام­ها)را مدل ­کنیم. مدل­سازی ما بر مبنای ادبیات مدل­های کاهیده و با استفاده از متغیرهای پیشگوی کمکی این تحقیق یعنی متغیرهای اقتصاد کلان و متغیرهای خاص شرکتی، انجام می­شود و در آن مفهوم ناهمگنی (ناهنجاری) غیر قابل مشاهده بنگاه­ها مانند فریلتی و سرایت نکول هم لحاظ شده است. به چنین مدل­هایی در ادبیات، مدل­های فریلتی می­گویند که در ایران مطالعات معدودی بر روی این مدل­ها انجام شده است. کلمات کلیدی: ریسک اعتباری، سبد وام، ضرر مورد انتظار، توزیع ضرر، اختمال نکول، نرخ بازیافت، فریلتی و متغیرهای پیشگوی کمکی.