کمک به سرمایه گذاران و اعتباردهندگان جهت اتخاذ تصمیمات مالی ‏، هدف اولیه گزارشگری مالی مطرح گردیده است.اعتباردهندگان کارشناسانی هستند که گزارشات مالی شرکت های بدهکار را به منظور تعیین سلامت مالی آنها کسب و مورد ارزیابی قرار می دهند. از طرفی محافظه کاری حسابداری در مدیریت مالی و حسابداری سابقه طولانی دارد. محافظه کاری در تجزیه و تحلیل صورتهای مالی نیز تاثیرگذار است. بنابراین از جمله عوامل بسیار مهمی که در بررسی خطرات مالی شرکتها بایستی مورد توجه قرار گیرد و به عنوان ابزاری برای تصمیم گیری اعتباردهندگان استفاده شود میزان محافظه کاری حسابداری است. از اینرو بررسی و شناخت ارتباط بین محافظه کاری حسابداری و هزینه بدهی و میزان وام دهی به شرکتها ،دارای اهمیت بسزایی است. در این تحقیق سعی شده است که به سوال زیر پاسخ داده شود که آیا بین محافظه کاری حسابداری و هزینه بدهی ارتباط معناداری وجود دارد یا خیرو آیا بین نسبت وام دهی به شرکت ها و محافظه کاری حسابداری ارتباط معناداری وجود دارد یا خیر. برای اندازه گیری شاخص محافظه کاری از مدل گیولی و هاین (2000) استفاده شده است. جامعه آماری شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1382 تا 1388 می باشد. نتایج به دست آمده از تحقیق، نشان دهنده این مطلب است که بین محافظه کاری حسابداری و هزینه بدهی رابطه مثبت معنادار وجود دارد و میان نسبت وام دهی به شرکت ها و محافظه کاری حسابداری رابطه معناداری وجود ندارد.