نام پژوهشگر: بهنام امیدی
بهنام امیدی ناصر اقبالی
جاذبه های گردشگری در منطقه الموت و همچنین پتانسیل های اکوتوریستی موجود در مسیر پیاده راه الموت-دوهزار، سالیانه گردشگران زیادی را به منطقه جذب می نماید، اما عدم معرفی و اطلاع رسانی مطلوب و همچنین کمبود و در مواردی فقدان زیرساخت های گردشگری اعم از اقامتی و پذیرایی، باعث شده آن طور که شایسته است گردشگران به منطقه سفر نکنند. همچنین شبکه ی راه های منطقه و راه های اصلی ورود به الموت از کارآمدی بالایی برخوردار نیستند. از این رو تحقیق حاضر به بررسی و شناسایی جاذبه های گردشگری موجود در الموت می پردازد. همچنین مسیر پیاده راه الموت به دوهزار که از روستای هنیز در الموت آغاز و پس از گذشتن از کوه سیالان در ارتفاعات البرز مرکزی به روستای عسل محله در دوهزار تنکابن می رسد، شناسایی و معرفی می گردد و امکانات موجود و امکانات مورد نیاز برای توسعه زیرساخت های گردشگری بررسی می شود. برای رسیدن به اهداف تحقیق، بنیان های جغرافیایی و جاذبه های طبیعی، تاریخی، مذهبی، فرهنگی و ورزشی منطقه ی الموت مورد بررسی، طبقه بندی و شناسایی کامل قرار گرفت، پیاده راه الموت-دوهزار مورد شناسایی و معرفی شد.در مورد روش تحقیق، روش کتابخانه ای و مطالعات و مشاهدات میدانی بهترین گزینه های موجود بود، با این توضیح که اینترنت هم نقش فراوانی در استفاده از نظرات گردشگران حرفه ای مناطقی مانند پیتده راه الموت-دوهزار داشت که کمتر مطلب کتابخانه ای و منتشر شده و مکتوبی در مورد آن وجود دارد. نتایجی که از این تحقیق به دست آمده، نشانگر این است که منطقه الموت به لحاظ وجود جاذبه های گردشگری در رتبه ی بالایی قرار گرفته است که در صورت شناسایی و رتبه بندی دقیق جاذبه ها و ایجاد زیرساخت های لازم برای توسعه ی گردشگری آن، بسیار بیشتر از آنچه هم اکنون هست، پذیرای گردشگران خواهد بود و به لحاظ تنوع جاذبه های موجود در آن، استعدادهای فراوانی برای پیشرفت در این زمینه ها دارد. در صورت تکمیل راه در دست ساخت که در آینده ای نزدیک جایگزین راه نه چندان مناسب فعلی خواه گشت، علاقه ی عمومی تورگردان ها برای اعزام مسافر به الموت بیشتر خواهد شد و توسعه ی زیرساخت های گردشگری منطقه که نیازمند سرمایه گذاری های عمده ی دولتی و مشارکت بخش خصوصی می باشد، توسعه ی گردشگری را در الموت باعث خواهد شد. الموت به لحاظ داشتن یک اثر در شُرُف ثبت جهانی به نام قلعه الموت، در آینده ی نزدیک به قطب مهمی در گردشگری ایران و منطقه تبدیل خواهد شد و شایسته است که هرچه زودتر طرح های تفصیلی برای توسعه ی گردشگری در آن تدوین گردند و در نهایت الموت به آن میزان از گردشگر که به طور بالقوه مستعد آن است، برسد.