شتر ها قادر به تولید آنتی بادی هایی فاقد زنجیره سبک می باشند و قطعات حاصل از انتهای آمین این آنتی بادی ها vhh یا نانوبادی نام داشته و دارای توانایی کامل اتصال به آنتی ژن می باشند. برخی از مزایای نانوبادی ها قابلیت تولید آسان و انبوه آن ها در میکروارگانیسم ها و توانایی استفاده از آن ها در سیستم هایی از قبیل نمایش فاژی، مخمری یا ریبوزومی می باشد. هدف این پژوهش تهیه نانوبادی هایی با قابلیت اتصال به لیپوپلی ساکارید باکتری ویبریو کلرا اینابا o1 با استفاده از سیستم نمایش فاژی می باشد. به این منظور پس از جداسازی لنفوسیت ها از خون شتر غیر ایمن، rna تخلیص و با استفاده از پرایمر های oligo dt بهcdna تبدیل شدند. قطعات کد کننده vhh توسط nested pcr تکثیر شده و پس از هضم توسط آنزیم اندونوکلئاز sfii به فاژمید pcomb3x الحاق شدند. فاژمید های نوترکیب با استفاده از الکتروپوریشن به باکتری e.coli tg-1 منتقل گردیده و جهت آزادسازی آن ها هنگامی که od600 به 7/0 رسید توسط فاژ های کمکی m13k07 آلوده شدند. فاژ های مورد نظر توسط panning با استفاده از لیپوپلی ساکارید باکتری ویبریو کلرا اینابا o1 به عنوان آنتی ژن جدا شدند. پس از انتقال آنتی بادی جدا شده به فاز محلول، قابلیت اتصال، اختصاصیت و تمایل آن به آنتی ژن مورد نظر و همچنین باکتری ویبریو کلرا اینابا o1 توسط لکه گذاری وسترن و الایزا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده بیانگر اتصال اختصاصی این آنتی بادی به لیپوپلی ساکارید باکتری ویبریو کلرا اینابا o1 و همچنین باکتری ویبریو کلرا اینابا o1 بود.

سم بوتولینوم (bont) که توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم تولید می شود، به لحاظ ایمنی شناسی 7 سروتیپ مختلف (a-g) دارد و در بین این ها تیپ های a، b و e بوتولیسم انسانی ایجاد می کند. بیماری بوتولیسمی که از طریق bont/e ایجاد می شود، به واسطه سرعت جابجایی و چیدمان خود سریع تر از سایر سروتیپ ها عمل می کند. روند تکاملی ایمنی زایی نواحی مختلف bont ثابت می کند که دومین c-ترمینال یا گیرنده hc از bont در حیوانات ایمنی را برمی انگیزد. خانواده شترها و گروهی از کوسه ها که از دسته ماهیان غضروفی هستند آنتی بادی ویژه ای که فقط دارای زنجیره سنگین می باشد را تولید می کند که مزایای زیادی را ایجاد می نماید و از طریق اتصال بین دو یا تعداد بیشتری از قطعات ویژه ای از آن که نانوبادی هم نامیده می شود می توان به افزایش ظرفیت اتصال به آنتی ژن کمک کرد. این هدف از طریق استراتژی های مختلفی امکان پذیر است که می توان به برقراری اتصالات شیمیایی و از جمله باند دی سولفید اشاره کرد. در این تحقیق سه مرحله pcr طراحی شدتا از طریق اتصال قطعه ای که از بخش لولای طبیعی این آنتی بادیها استخراج شده به آن امکان اتصال دو قطعه از طریق باند دی سولفید در فضای پری پلاسمی به وجود اید

عفونت با هلیکوباکتر پیلوری، عامل اصلی ایجاد سه بیماری مهم دستگاه گوارش فوقانی می باشد اوره آز مهمترین عامل بیماری زایی هلیکوباکتر پیلوری است. مشکلات ناشی از استفاده آنتی بیوتیک ها و واکسن ها جهت درمان هلیکوباکترپیلوری، مطالعات را به سمت استفاده از آنتی بادی سوق داده است. نانوبادی ها به دلیل اندازه کوچک شان، برای ساخت ملکول های بزرگ تر مانند دیابادی ها بسیار مناسب هستند. بنابراین ازطریق اتصال دو نانوبادی به یکدیگر و ساخت دیابادی می توان نواقصی نظیر اثر درمانی ضعیف نانوبادی ها به دلیل سایز کم و به دنبال آن پاکسازی سریع از طریق خون را کاهش داد. هدف این پژوهش تهیه دیابادی علیه زیرواحد urec آنزیم اوره آز هلیکوباکتر پیلوری، از نانوبادی های مشتق شده از زنجیره سنگین شتری می باشد. دو نانوبادی مونومر باید از طریق برقراری پیوند دی سولفید در فضای پری پلاسمی باکتری به یکدیگر متصل شوند. برای این منظور پروب hinge که حاوی کدون اسید آمینه های سیستئین می باشد، به انتهای 3 ژن متصل گردید. سپس جایگاه های برش آنزیمی مناسب وارد شدند و به فریم مناسب جهت کلون در وکتور ترشحی pet22b تبدیل شدند. قطعات ایجاد شده به وکتور ترشحی pet22b الحاق شدند. وکتور های نوترکیب به باکتری e.coli bl21de3 منتقل شدند. با بیان کلون ها، دو نانوبادی به فضای پری پلاسمی باکتری ترشح شدند و پروتئین دیابادی از طریق برقراری پیوند دی سولفید تشکیل شد.