هدف اصلی در این پژوهش ارزیابی اثربخشی دوره های آموزشی اختصاصی ضمن خدمت تقریرنویسان قوه قضاییه در شهر تهران بوده است. روش پژوهش از نوع ارزشیابی و از نظر هدف کاربردی است. پژوهش بر اساس مدل ارزشیابی کرک پاتریک انجام شده است. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه تقریرنویسان شاغل در شعبه های دادگستری استان تهران و حوزه های ستاد است که از سال 1385 لغایت 1389 در دوره های آموزشی ضمن خدمت شرکت کرده اند و همچنین سرپرستان مستقیم آنها (مدیران دفاتر قضایی) می باشد؛ شامل 273 نفر تقریرنویس و 273 نفر مدیر دفتر قضایی و مجموعاً 546 نفر تعیین شده است. روش نمونه گیری تصادفی ساده و حجم نمونه براساس جدول استاندارد مورگان 220 نفر انتخاب شد )شامل 110 نفر تقریرنویس و 110 نفر مدیر دفتر قضایی). ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته است که جهت بررسی سوالات تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است. پرسشنامه تقریرنویسان 34 سوالی و پرسشنامه مدیران دفاتر قضایی 30 سوالی متناسب با مولفه ها و متغیرهای اصلی پژوهش تنظیم شد که روایی آن با بهره گیری از نظرات اساتید راهنما و مشاور و متخصصان امور آموزشی مورد تأیید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ در محیط نرم افزار spss برابر با 96% و 97% به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها، روشهای آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد و برای آمار استنباطی آزمون آماری t-test تک گروهی و t مستقل مورد استفاده قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان که از دیدگاه تقریرنویسان طی دوره های آموزشی اختصاصی ضمن خدمت موجب واکنش مثبت و افزایش یادگیری در آنها شده است اما موجب تحقق اهداف سازمانی نشده است. از نظر مدیران دفاتر قضایی طی دوره های آموزشی اختصاصی ضمن خدمت موجب بهبود رفتار و تحقق اهداف سازمانی شده است. همچنین نتایج حاکی از آن بود که تفاوت معنی داری بین دیدگاههای تقریرنویسان و مدیران دفاتر قضایی در خصوص تأثیر دوره های آموزشی بر تحقق اهداف سازمانی وجود دارد و این نظرات شبیه به یکدیگر نمی باشد. در مجموع یافته ها نشان داد که دوره های آموزشی اختصاصی تقریرنویسان دارای اثربخشی بوده است.