در پژوهش حاضر یکی از عناصر مهم حیات اجتماعی جامعه ایرانی که با ریشه های فرهنگی و مذهبی این جامعه پیوند خورده است ، یعنی گرمابه ها و سنن مربوط به آن از لحاظ کارکرد های فرهنگی و اجتماعی مورد بررسی قرار می گیرند. گرمابه های مورد نظر "حمام های ایران" با تکیه بر سه گرمابه قبله،نواب و حکیم(معروف به حکیم باشی) می باشد و روش پژوهش هم ،رویکرد ژرفا نگر مردم شناختی می باشد.زمان تحقیق نیز بهار و تابستان سال 1390 شمسی است و از روش های گرد آوری اطلاعات به مطالعه کتب و منابع تاریخی و پژوهشی موجود، و نیزپژوهش میدانی می توان اشاره نمود. در نهایت پژوهشگر در صدد بیان اهمیت موضوع و پاسخگویی به سئوالات پژوهش با توجه به یافته های تحقیق و رویکرد نظریات کارکرد گرایی ساختاری، کنش متقابل نمادین و تفسیر گرایی بوده و هدف وی تبیین اهمیت فرهنگی است که در گرمابه های ایرانی در درازنای تاریخ وجود داشته و این فرهنگ از سطح معماری بنای گرمابه ها گرفته تا عمق فرهنگ و کنش های اجتماعی و فردی افراد نفوذ یافته است. واژه های کلیدی: گرمابه ،فرهنگ ایرانی، کارکرد های اجتماعی-فرهنگی، کنش متقابل نمادین،تفسیر فرهنگی