امروزه اغلب اقتصادها درجستجوی دستیابی به رشد شتابان اقتصادی هستند . از این رو شناسایی عوامل موثر بر رشد ، غیر از آنچه که اغلب تئوری های سنتی بیان می دارند، ضروری است.با توجه به اینکه رشد اقتصادی پیش بینی شده در برنامه های کشور ،اغلب محقق نمی شوند و ازسویی طبق سند چشم انداز بیست ساله کشور ، ایران می بایست تا سال 1404 قدرت اول منطقه شود و به رشد اقتصادی مستمر و شتابان دست یابد ؛از این رو ضروری به نظر می رسد که عوامل محرک یا بازدارنده رشد اقتصادی شناسایی و بررسی گردند.از این رو،مطالعه حاضر تاثیر بی ثباتی های نرخ ارز واقعی بر رشد اقتصادی ایران و کشورهای منتخب oecd با توجه به سطح توسعه مالی ، را مورد بررسی و آزمون قرار داده است .بدین منظور با بکارگیری داده های تابلویی و روش گشتاورهای تعمیم یافته gmm به بررسی این موضوع طی دوره 1984-2009 ، با ارائه یک شاخص برای بی ثباتی نرخ ارزواقعی و 4 شاخص برای توسعه مالی پرداخته ایم . نتایج ، نشان دهنده تاثیر منفی بی ثباتی نرخ ارز واقعی بر رشد اقتصادی است . علاوه بر این ، اثر کل بی ثباتی نرخ ارز (که شامل اثر مستقیم و اثر متقابل بی ثباتی نرخ ارز واقعی و توسعه مالی می باشد )بر رشد اقتصادی مثبت است .به این معنا که توسعه مالی ، اثرات منفی بی ثباتی های نرخ ارز بر رشد اقتصادی را کاهش داده و یا حذف می نماید .