امروزه مطالعات و بررسی بیوکلیمای انسانی ، پایه و اساس برنامه ریزی های شهری ، عمرانی ، سکونتگاهی ، معماری ، جهانگردی و غیره است و نتایج به دست آمده از این تحقیق می تواند در اسکان بشر و توسعه سکونتگاه های موجود بهره برداری شود . در این تحقیق سعی شده است آسایش یا عدم آسایش انسان بر اساس مدل ها و شاخص های زیست اقلیمی" ترجونگ، بیکر، ترموهیگرومتریک ، سوزباد، ماهانی، اوانز ، thi ، اولگی ،pmv ،pet وset" با استفاده از شناسنامه آماری ایستگاه هواشناسی سینوپتیک شهربیرجندطی سال های (1969-1999م) ارزیابی شود. کلیاتی جهت طراحی همساز با اقلیم در این شهر ارائه شده است که پیشنهادات مورد نظر بیشتر در مورد نوع مصالح ، بافت ، اندازه ی باز شوها می باشد . در روش های اشاره شده در این تحقیق " شاخص ترجونگ " از لحاظ تعیین شرایط آسایش به دلیل نزدیک بودن به شاخص های جدید pet و pmv بسیار مناسب و نسبت به سایر شاخص ها با توجه به اقلیم منطقه از دقّت بیشتری برخوردار است. نتایج حاصله از این تحقیق نشان می دهدکه منطقه در طول سال از نظر بیوکلیمایی از شرایط فوق العاده داغ تا بسیار خنک برخوردار است .به طوری که در ماه های (آبان ،آذر، دی، بهمن و اوایل اسفند) به دلیل سرما و یخبندان و در ماه های( تیر و مرداد) به دلیل گرمای شدید و تنش حرارتی دارای محدودیّت اقلیمی و آسایشی بوده و برای گردشگری مناسب نیست.در نیمه دوم فروردین و مهر تنش سرمای خفیف، در روزهای آخر اردیبهشت و اوایل خرداد تنش گرمای خفیف و در ماههای اردیبهشت وشهریور بهترین وضعیت آسایشی بر منطقه حاکم بوده و می تواند به عنوان تقویم زمانی مناسب گردشگری مد نظر برنامه ریزان مربوطه قرار گیرد.