افزایش ظرفیت باربری خاک ها، همواره از مهمترین مسائل مهندسین ژئوتکنیک بوده است. روش های مختلفی مانند جایگزینی خاک های با مقاومت بالا و یا استفاده از ژئوسنتتیک ها از جمله راه حل های این مسئله می باشند. در این تحقیق روشی به شیوه آنالیز معکوس ارائه می کنیم، به این صورت که با استفاده از بار نهایی قابل اعمال بر شالوده، که از روابط کلاسیک ظرفیت باربری شالوده های خاکی بدست آمده است، میزان نشست توده خاک، به روش المان محدود بدست می آید، سپس این مدل المان محدود، مسلح شده و تحت اعمال تغییرمکان های بدست آمده قرار می گیرد. در این مرحله ظرفیت باربری شالوده مسلح شده در تغییرمکانی برابر با مقدار نشست شالوده مسلح نشده، محاسبه می گردد. با تعریف نسبت ظرفیت باربری که به صورت نسبت ظرفیت باربری شالوده خاکی مسلح شده بر ظرفیت باربری شالوده خاکی مسلح نشده، تاثیر استفاده از مسلح کننده در افزایش ظرفیت باربری بیان می گردد. پس از بررسی درستی روش مذکور، میزان بهبود ظرفیت باربری شالوده خاکی که با پیکربندی های متفاوتی مسلح شده است، بررسی می گردد. مزیت این شیوه از محاسبه، تکیه بر تئوری های کلاسیک ظرفیت باربریست که سال ها مورد استفاده بوده است و تقریبا همه محققین از درستی این تئوری ها اطمینان دارند. در نهایت نتایج روش ارائه شده با نتایج آزمایشگاهی مقایسه گردیده است که حاصل کار انطباق نتایج در اکثر موارد می باشد.