چکیده در این پژوهش به تصاویر شعری شاعر بزرگ معاصر، قیصر امین پور، از منظر علم بیان و بر اساس مهم ترین تعاریف و دیدگاه های علمای بلاغت و نظریات راه گشای برخی از صاحب نظران و سخن شناسان معاصر نگریسته شده است. این پژوهش دارای چهار فصل است که در آن سعی شده همه ی اشعار بزرگسال قیصر امین پور مورد بررسی قرار گیرد و بر اساس نمونه های استخراج شده، تصاویر آن ها نقد و تحلیل گردد و جایگاه شعری او از این منظر در ادبیات معاصر شناسانده شود. نگارنده در این تحقیق نشان داده است امین پور با استفاده از این شگردها و فنون، در ایجاد حسّ و حال تازه، انسجام بخشیدن بیشتر به شعر، نظام مندسازی بهتر آن، تقویت بعد موسیقایی، زیبایی و تأثیرگذاری عمیق تر آن موفّق بوده و با به کارگیری صورخیال به دور از تصنّع و تکلّف، شعرهایی زیبا، جاندار، پویا و تأویل پذیر خلق نموده است. در شعر امین پور تشخیص، استعاره و تشبیه به ترتیب از نظر بسامد و کاربرد در جایگاه اوّل و کنایه و سمبل در جایگاه دوم قرار دارند امّا مجاز به دلیل کم رنگ بودن بعد خیال انگیزی، دامنه ی چندان وسیعی ندارد. هماهنگی موضوع با تصویر از ویژگی های نادر شعر امین پور است. این امر به القای موثّر اندیشه کمک شایانی نموده است. منابع الهام شعر امین پور را اغلب طبیعت، انقلاب و دفاع مقدّس، فضای بعد از جبهه و جنگ، صحنه های رزم، غربت و اعتقادات دینی و مذهبی در بر می گیرد. کلید واژه ها: قیصر امین پور، اشعار بزرگسال، صورخیال.