چکیده فارسی عنوان: بررسی ارتباط بین سطح سرمی اینترلوکین 15 و 17 با شدت پانکراتیت حاد استاد راهنما: آقای دکتر شاهین فاتح نگارش و بژوهش: دکتر محمدرضا ممقانی مقدمه: تشخیص زودهنگام میزان شدت بیماری پانکراتیت حاد به علت مرگ ومیر بالای موارد شدید آن و افزایش میزان بروز آن در سالهای اخیر از اهمیت بالایی برخوردار است که با توجه به اهمیت زمان و کاستی های موجود در معیارهای موجود، بررسی ها همچنان ادامه دارد. از آنجا که اینترلوکین ها به تغییرات بدن سریعا واکنش نشان می دهند این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین سطح خونی اینترلوکین های 15و17 با شدت پانکراتیت حاد طراحی و اجرا شده است. روش کار: در این مطالعه مشاهده ای تحلیلی 52 بیمار مبتلا به پانکراتیت حاد مورد مطالعه قرار گرفتند. برای کلیه بیماران معیارهایapache-iiو رانسون و اطلاعات پاراکلینیکی تکمیل شده و سطح سرمی اینترلوکین های 15 و 17 اندازه گیری شد. سپس ارتباط بین سطح سرمی اینترلوکین های 15و17 با شدت پانکراتیت حاد براساس معیارهای apache-ii و رانسون بررسی وتعیین گردید. نتایج: از بین بیماران مورد مطالعه 5/36%مرد و 5/63% زن بوده و میانگین سنی 06/61 سال بود. در بررسی ارتباط خطی بین سطح سرمی اینترلوکین17 با شدت پانکراتیت حاد بر اساس معیار رانسون ارتباط معناداری دیده شد(p:0.021, r: -0.319).در نمودار roc سطح خونیcrpواینترلوکین15 در تشخیص پانکراتیت ارزشمند نشان داده شده و به ترتیب حساسیت 3/92% و 8/78% و ویژگی40% و48% داشتند. بحث: بر اساس نتایج این مطالعه سطح سرمی اینترلوکین 17 و شدت پانکراتیت بر اساس معیار رانسون ارتباط داشته و سطح سرمی اینترلوکین 15 همچون سطح سرمی crp در تشخیص پانکراتیت حاد ارزش تشخیصی داشت. در نهایت به نظر می رسد طراحی واجرای مطالعاتی با حجم نمونه های وسیع تر و چند مرکزی با هدف یافتن ارتباط بین اینترلوکین های 15و17 با شدت پانکراتیت حاد و علت جویی ارتباطات یافت شده لازم و ضروری باشد. کلمات کلیدی: اینترلوکین15، اینترلوکین17،شدت پانکراتیت حاد