در طول تاریخ همواره شخصیت هایی بوده اند که افکار و اندیشه ها و رفتار آنان زمینه ساز تحولات تاریخی گشته است. این افراد را شخصیت های تاریخ ساز لقب داده اند. ماندگاری نام و نشان افراد همواره مبین میزان تاثیری گذاری آنان بر تاریخ قوم ، ملت و یا حتی جهان بوده اند. میرزا تقی خان امیر کبیر که بهعبارتی بنیان گذار ایران مدرن نام گرفته؛ از این شخصیت های تاریخ ساز است؛ در اینجا محقق بر آن است تا با مروری بر افکار و اندیشه ها و همچین اقدامات این شخصیت برجسته سیاسی ایران نقش او را در شکل گیری هویت ملی و شکل گیری دولت مدرن و ناسیونالیسم ایرانی مورد بررسی قرار دهد. این که اندیشه ملی گرایی امیر چگونه بود و در جستجوی کدام آرمان سیاسی قدم بر می داشت و چگونه توانست این آرمان ها را به واقعیت نزدیک سازد. در ادامه تحقیق به بررسی روند تحولات توسعه و شکل گیری ناسیونالیسم در کشورهای مدرن دنیا می پردازیم و همچنین روند شکل گیری حکومت در ایران مورد بررسی قرار می گیرد. مراحل تحول وطن پرستی و هویت، به ویژه در قرن نوزدهم و بیستم مورد کنکاش قرار می گیرد. بر این منظور از روش تحلیل محتوایی منابع کتابخانه ایی استفاده به عمل آمده است. از آنجا که این پایان نامه در رشته جغرافیای سیاسی تنظیم گردیده؛ بنابراین محور های اساسی آن دو مفهوم و هویت ملی و ناسیونالیسم ایرانی است که از واژگان مهم جغرافیای سیاسی به شمار می روند. این پایان نامه در پنج فصل به بررسی زیر ساخت های فکری و اقدامات این شخصیت سیاسی در دوره حساس از تاریخ ایران پرداخته و طی آن اهمیت نقش امیر کبیر را در تحول جامعه ایرانی از عصر سنت به مدرنیسم مورد تأکید قرار داده است و در این باره بخصوص تأثیر وی را در انقلاب مشروطه و بعد از مشروطه از بعد ناسیونالیسم ایرانیان مورد بررسی قرار می دهد. واژگان کلیدی : هویت ملی ، ناسیونالیسم ایرانی ، امیر کبیر