پهنه گسلی لکرکوه در جنوب شرقی زون ایران مرکزی (شمال کرمان) قرار دارد. این گسل با راستای کلی شمالی-جنوبی و درازایی حدود 130 کیلومتر موازی با گسل نایبند بوده و در دامنه ی شرقی رشته کوه های دربند و لکرکوه واقع شده است. این پایان نامه به بررسی هندسه و کینماتیک گسل لکرکوه و همچنین به دست آوردن محورهای اصلی تنش توسط تحلیل دینامیکی دسته گسل های برداشت شده می پردازد. به دلیل محدودیت دسترسی به بخش جنوبی گسل، تنها بخش های شمالی و میانی گسل لکرکوه مورد بررسی ساختاری قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل صفحات گسلی برداشت شده، از نمودارهای تحلیل عددی دینامیکی(nda)، دو وجهی محاسباتی و نمودار دایره موهر استفاده شده است. بررسی های ساختاری نشاندهنده سازوکار امتدادلغز راستگرد در بخش میانی گسل و سازوکار معکوس در بخش شمالی گسل لکرکوه می باشد. با بررسی نسبت های محاسبه شده (نسبت v ، vf، smf و f%) که برخاستگی منطقه را نشان می دهند این نتیجه حاصل می شود که برخاستگی بخش میانی گسل بیش از بخش های شمالی و جنوبی آن است. وجود شواهد مورفولوژیک مانند آبراهه های جابجا شده حرکات راست بر را برای گسل لکرکوه به اثبات می رساند. پارامتر لرزه خیزی منطقه با تصحیح زمانی به صورت logn=2.3-0.7ms محاسبه گردید. دوره بازگشت زمین لرزه هایی با بزرگی6.8mw حدود 288 سال با توجه به فرمول لرزه خیزی منطقه خواهد بود و میانگین بیشینه شتاب گرانشی زمین در شهر راور که در نتیجه عملکرد گسل لکرکوه ایجاد می شود 0.2624 شتاب ثقل زمین است.