روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای (observational) توصیفی – تحلیلی (descriptive-analytical) مقطعی (cross-sectional) انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی در این مطالعه شامل 3و556ن بیمار مراجعه کننده به بیمارستان لواسانی در سال 89 بود که به صورت تصادفی ساده (simple random) انتخاب شدند و 10 نفر دچار افسردگی، 10 نفر دچار اسکیزوفرنی و 10 فر مبتلا به اختلال دوقطبی بودند.نتایج: میانگین نمرات در مبتلایان به اسکیزوفرنی قبل از دریافت الکتروشوک 24 بوده و پس از دریافت ect در این مطالعه به بررسی اثر ect بر اختلالات شناختی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی و دوقطبی و افسردگی تحت درمان با ect پرداختیم.میانگین آن 21.1 بوده است. در دوقطبی قبل از دریافت ect نمرات mmse برابر 26.2 و بعد از دریافت ect این نمرات در میانگین برابر 26.4 بوده است. در گروه افسرده قبل از دریافت ect میانگین نمرات mmse برابر 26.5 و پس از دریافت ect 8/25 بوده است. نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که درمان به روش ect می تواند سبب افزایش اختلال شناختی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی گردد ولی بر روی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی و افسردگی اثر چندانی ندارد.

هدف: این مطالعه به منظور بررسی ارتباط اسکیزوفرنی با گروه های خونی و سایر عوامل در شهر تهران (بیمارستان لواسانی) انجام شده است. روش مطالعه: 106 نفر وارد مطالعه شدند که 53 نفر مبتلا به اسکیزوفرنی و 53 نفر بدون بیماری روانی بودند و گروه خونی در هر دو گروه بر اساس مستندات موجود یا به وسیله آزمایش خون جدید تعیین شد و آنگاه فراوانی گروههای خونی مختلف در دو گروه مورد و شاهد مورد مقایسه قرار گرفت. بعلاوه ارتباط سایر عوامل با اسکیزوفرنی ارزیابی گردید. یافته ها: میانگین سنی مبتلایان به اسکیزوفرنی 47/39 سال و در گروه شاهد 72/39 سال بود. 4/47 درصد از مردان و 1/53 درصد از زنان اسکیزوفرنی داشتند. بیشترین گروه خونی در مبتلایان و غیر مبتلایان به اسکیزوفرنی گروه o مثبت بود که اختلاف آماری معناداری را نشان نمی داد (p > 0.05). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که ارتباط آماری معناداری بین گروه خونی و ابتلای افراد به اسکیزوفرنی وجود ندارد.

هدف: این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین نشانگان پیش از قاعدگی و صفات شخصیتی در خانم های سنین باروری در شهر تهران طی سالهای 1388 و 1389 انجام شده است. روش مطالعه: 250 خانم وارد مطالعه شدند که 125 نفر مبتلا به نشانگان پیش از قاعدگی و 125 نفر بدون نشانگان پیش از قاعدگی بودند و در مرحله بعدی هر دو گروه به وسیله پرسشنامه neo-pi-r از نظر صفات شخصیتی پنج گانه مورد ارزیابی قرار گرفتند و فراوانی هر یک از صفات شخصیتی در دو گروه تعیین و با هم مقایسه شد. یافته ها: یافته های این مطالعه نشان دادند که تنها صفت شخصیتی روان نژندی با ابتلای افراد به سندرم پیش از قاعدگی ارتباط داشت (p < 0.05) و سایر صفات شخصیتی ارتباطی با ابتلا به سندرم پیش از قاعدگی نداشتند (p > 0.05). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که pms با صفت شخصیتی روان نژندی در ارتباط می باشد.

چکیده سابقه و هدف polyetheretherketone یک پلیمر نیمه کریستالینی با عملکرد عالی است که در ساخت پروتزهای دندانی تحت عنوان bio hpp به کار گرفته شده است. نسل قبلی آن نیز، bio xs از گروه پلی اترکتون ها بوده ولی فاقد فیلرهای سرامیکی بوده است. در راستای ارزیابی ادعای سازندگان درباره ی خصوصیات مکانیکی این رزین ها؛ تحقیق حاضر با هدف مقایسه ی استحکام خمشی و کششی رزین های ترموپلاستیک bio hpp و bio xs در ساخت پروتزهای ثابت دندانی انجام شد. مواد و روش ها در یک مطالعه ی تجربی-آزمایشگاهی؛ 5 نمونه ی bio xs با دستگاه ترموپرس 400 و 5 نمونه ی bio hpp با سیستم for 2 press برای هر یک از آزمون ها تهیه شدند. نمونه های مومی جهت ساخت bio xs در هر گروه پس از اسپروگذاری توسط 2 اسپرو با ابعاد mm3×3 با گچ نوع iii در داخل فلاسک سیلندرگذاری شدند. برای ساخت نمونه های bio hpp در گروه ها؛ توسط دستگاه for 2 press مجدداً مدل های مومی با گچ نوع iii سیلندرگذاری شده و ذوب گرانول های bio hpp در دمای c°400 به مدت 20 دقیقه انجام شده و فرآیند pressing به صورت اتوماتیک در 30 دقیقه کامل شد. استحکام خمشی نمونه ها با استاندارد iso 178 و استحکام کششی هم با استاندارد iso 527 اندازه گیری شده و نتایج دو گروه با آزمون student t تحلیل گردید. یافته ها میزان استحکام خمشی در گروه رزین ترموپلاستیک معمول bio xs برابر mpa23/9±22/138 و در گروه رزین biohpp معادل mpa7/10±49/151 بوده است (بدون تفاوت معنی دار؛07/0=p). همچنین؛ استحکام کششی گروه bio xs به صورت معنی داری کمتر از گروه bio hpp به دست آمد (mpa11/5±82/115 و mpa9/3±3/131؛ 005/0p<). نتیجه گیری با توجه به اینکه استحکام خمشی bio hpp در حد bio xs بوده و استحکام کششی آن بیشتر از bio xs می باشد؛ به نظر می رسد پلیمر bio hpp ماده ای مناسب برای ساخت انواع مختلف پروتز های دندانی با استفاده از انواع سیستم های پرس و cad/cam باشد.

چکیده ندارد.