«قصر» یا «حصر» یکی از مباحث مهم دانش معانی است و عبارت است از تخصیص دادن چیزی به چیز دیگر به شیوه ای مخصوص. این تخصیص به روش های خاص و مختلفی صورت می گیرد. در زبان عربی به کار بردن نفی و استثناء، عطف به «بل» و «لا»، استفاده از لفظ «إنّما» و «تقدیم ما حقّه التأخیر» مهم ترین روش های بیان قصر هستند که از آن میان، «نفی» و «استثناء» قوی ترین و اصلی ترین روش بیان قصر می باشد. قرآن کریم شریف ترین متن و سند دینی ما محسوب می شود و برای فهم عمیق و ترجمه دقیق فارسی آن باید به تمام شیوه های بلاغی و ویژگی های زبانی توجه کرد. یکی از روش های بیان مقصود در قرآن کریم، استفاده از همین قصر یا حصر است. در این پایان نامه به تعاریف لغوی و اصطلاحی قصر، انواع قصر، مواضع کاربرد قصر، کاربرد قصر در قرآن کریم و اثر قصر بر تفاسیر و برخی ترجمه های فارسی قرآن کریم پرداخته شده است.