استفاده از پس کشیدگی در سازه های بتنی با دهانه های بلند یکی از بهترین راهکارها برای کاهش سطح مقطع عضو بتنی و افزایش ظرفیت باربری عضو می باشد. از آنجایی که بیشترین تمرکز تنش ناشی از کشش کابل ها در اعضای پس کشیده در مهارهای انتهایی ومحدوده اطراف آن بوجود می آید، این مجموعه دارای حساسیت خاصی می باشد . از این رو جنس، شکل و طراحی درست این قطعات تأثیر بسیار زیادی را در عملکرد مناسب اعضای پس کشیده دارا می باشد. مهارهای انتهایی در این سیستم متشکل از بدنه مهاری، گیره های مهاری و آرماتورهای برشی وخمشی می باشد . برای طراحی قسمت انتهایی سیستم های پس کشیده روش یکنواختی وجود ندارد و آیین نامه های مختلف روش های گوناگونی را که غالباً بر مبنای آورده های تجربی و مدلسازی های عددی می باشد ارائه کرده اند. کمپانی های سازنده این سیستم ها بر مبنای این نتایج و آزمایشات متعدد سیستمهای مهاری مختلف را عرضه کرده اند. در این تحقیق به مدلسازی اجزای محدود و تحلیل غیر خطی تنش های ناشی از نیروی پیش تنیدگی در قطعه ای از یک دال بتنی پس کشیده پرداخته شده است. برای این منظور یک گیره مهاری ساخت داخل کشور در مهار انتهایی یک دال بتنی طراحی شده و بعد از مدلسازی سه بعدی با استفاده از نرم افزار، به تحلیل اثر پارامترها و اجزای تشکیل دهنده گیره مذکور در مقادیر تنش های موجود در ناحیه مهاری عضو پس کشیده پرداخته شده است. پارامتر های مورد بررسی در این تحقیق شامل تغییرات ارتفاع گیره مهاری و طول میلگرد گذاری مارپیچی مربوط به گیره در ناحیه مورد نظر می باشد. پس از تحلیل، به مقایسه نتایج بدست آمده با گیره های مشابه وارداتی پرداخته شده و در موارد لازم پیشنهاداتی برای بهینه تر کردن طرح گیره ارائه شده است.