هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش تنش زدایی تدریجی و مهارتهای مقابله ای حل مسئله (مسئله مدار) بر استرس تجربه شده و اضطراب در زنان ودختران آسیب دیده اجتماعی بود . بدین منظور از میان زنان و دختران آسیب دیده اجتماعی شهر قزوین تعداد 45 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید و به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود . پرسشنامه استرس ادراک شده اضطراب در مراحل پیش آزمون و پس آزمون روی گروه های آزمایش و کنترل اجرا شد . گروه آزمایش اول تحت آموزش مهارت حل مسئله و گروه آزمایش دوم تحت آموزش تنش زدایی قرار گرفتند و به گروه کنترل هیچ آموزشی داده نشد . نتایج پژوهش موید آن است که آموزش مهارت شیوه های حل مسئله و تنش زدایی درکاهش اضطراب و استرس در زنان و دختران آسیب دیده اجتماعی موثر است. همچنین آموزش مهارت شیوه های حل مسئله و تنش زدایی در کاهش استرس تجربه شده در زنان و دختران آسیب دیده اجتماعی موثر است.همینطور با توجه به نتایج به دست آمده در پژوهش حاضر آموزش هر دو روش (تنش زدایی تدریجی ، مهارت های مقابله ای حل مسئله )در کاهش اضطراب و استرس تجربه شده در زنان و دختران آسیب دیده اجتماعی موثر است . کلید واژه: تنش زدایی تدریجی ، مهارتهای مقابله ای حل مسئله، استرس تجربه شده ، اضطراب ، زنان و دختران آسیب دیده اجتماعی .