چکیده پدیده شبیه سازی انسان که یقیناً می توان از آن به عنوان یکی از چالش های قرن حاضر نام برد، توجه جامعه حقوقی بسیاری از کشورها را به خود جلب کرده است. در این پژوهش کشور ایران و آمریکا مورد توجه قرار گرفته است تا نشان داده شود که موضع و برخورد قوانین این دو کشور با این پدیده نوین چگونه است. در واقع در این پژوهش ضمن معرفی انواع شبیه سازی انسان که می تواند با هدف تولید مثل و یا هدف درمانی باشد سعی در تبیین این امر است که نظام های حقوقی دو کشور ایران و آمریکا با کدام نوع شبیه سازی موافق بوده و قوانین دو کشور و ضمانت اجراهای مربوط به این پدیده چه مواردی می باشند؟ و اگر قوانین مناسبی در مورد شبیه سازی انسان در این کشورها وجود ندارد، قوانین مناسب بایستی دارای چه ویژگی هایی باشند که خلأهای موجود را پر کنند؟ پدیده های نوظهور، مشکلات وپیچیدگی های خاصی را بدنبال دارند. در واقع اینکه انسان ایجاد شده از طریق پدیده شبیه سازی متعلق به چه کسی است و آیا این فرد متولد شده بوسیله این پدیده هویت مشخص دارد؛ می تواند از مشکلات مهم در برخورد با این پدیده باشد، نمی توان گفت که چنین انسانی هویت مشخص ندارد و مشخص نیست پدر و مادر وی کیست. در واقع انسان متولد شده از طریق شبیه سازی هم دارای پدر و هم دارای مادر مشخص است.