چکیده تمام نما: رویکرد آموزش زبان به روش تکلیف ـ مدار، به زبان به عنوان وسیله ای ارتباطی می نگرد که هدفش فراهم آوردن موقعیتی متناسب با دنیای واقعی برای زبان آموزان است، و همین امر باعث می شود که آموزش زبان اهمیت ویژه ای پیدا نماید. این نـوع روش تـدریس در پـی آن است که زبان آموزان را در حین تدریس به انجام تکالیفی وا دارد که به وسیل? آن تکالیف، در امر یادگیری خود سهیم گردند. به وسیل? استفاده از روش تدریسی با چنین ویژگی ای است که فضای کلاس درس، از معلم ـ محور بودن به دانـش آموز ـ محور بـودن تغییـر سـوی می دهد. در این راستا، معلم نقش هدایت کننده به خود می گیرد. در نتیجه، توانش ارتباطی و ادراکی زبان آموزان افزایش می یابد. پرسش های این پایان نامه عبارتند از: 1ـ فارسی آموزان خارجی، بیشتر در یادگیری کدام نوع از ساخت های سببی موجود در زبان فارسی دچار مشکل می شوند؟ 2ـ در آموزش ساخت های سببی چه ترتیبی باید لحاظ شود؟ 3ـ آیا رابطه معنی داری، بین روش تدریس تکلیف ـ مدار و یادگیری جملات سببی وجود دارد؟ فرضیه های پژوهش عبارتند از:1ـ فارسی آموزان خارجی بیشتر در یادگیری ساخت سببی مرکب دچار مشکل هستند 2ـ برای آموزش ساخت سببی ابتدا باید سببی های تکواژی (صرفی) آموزش داده شوند و سپس به سببی های دیگـر پـرداخته شـود 3ـ رابطـه معنـی داری بین تدریس به روش تکلیف ـ مدار و یادگیری جملات سببی وجود دارد. روش پایان نامه حاضر، کتابخانه ای و تجربی است. در این تحقیق جامعه آماری شامل 18 دانشجـوی مرد فـارسی آموز سطح پیشرفته که همگی ملیت چینی داشتند و میـانگین سنی آنها بین 20-30 سال بود و قبلاً به روش سنتی آموزش دیده بودند، در دو مرحله آزمون به عمل آمد. نتایج و یافته های تحقیق به شرح زیر است: پس از بررسی های آماری، رابطه معنی داری بین روش تدریس و یادگیری جملات سببی کشف گردید و مشخص شد، روش تدریس تکلیف ـ مدار نسبت به روش تدریس سنتی، تأثیر بیشتری در افزایش سطح یادگیری جملات سببی دارد. کلید واژه ها: زبان دوم، ساخت های سببی، روش تدریس، روش تکلیف ـ مدار