روش بهینه سازی تجمّعی ذرّه، روشی بر گرفته از رفتار گروهی پرندگان و ماهی ها و تعاملات اجتماعی انسان ها است. در سال های اخیر مقالات بسیاری در زمینه بهینه سازی تک هدفی و چند هدفی تجمّعی ذرّه ارائه شده است. در بسیاری از پژوهش-های ارائه شده به ازای کاهش نرخ همگرایی، پراکندگی ذرّات بهبود یافته است. در این راستا، در این پایان نامه به منظور افزایش هم زمان نرخ همگرایی و پراکندگی ذرّات، تکنیک های ساده ای ارائه شده است. تکنیک هایی که در بهینه سازی تک-هدفی مورد استفاده قرار گرفتند عبارتند از: (1) انطباق ضرایب یادگیری با تعداد تکرار بر اساس اعداد اتفاقی، (2) انطباق ضریب وزن با نحوه توزیع ذرّات پیرامون بهترین ذرّه، (3) اعمال عملگر آشوب. هم چنین، تکنیک های جدیدی که در بهینه-سازی چندهدفی مورد است.....