طراحی پی ابنیه هیدرولیکی در خاکهای نفوذپذیر همواره به عنوان یک مسئله عمده مورد توجه مهندسین و طراحان سازه های هیدرولیکی بوده است. مسئله تعیین زیرفشار و گرادیان هیدرولیکی در کلیه نقاط یک میدان نفوذپذیر و به خصوص در برخی از نقاط کلیدی آن، از مهمترین پارامترهای موثر در طراحی پی سدهای بتنی که بر روی این نوع مصالح قرار گرفته اند می باشد. در این مطالعه با ارائه یک مدل عددی تأثیر موقعیت و طول پرده های آب بند بالادست، پائین دست و میانی و همچنین زهکش ها بر روی زیرفشار و گرادیان هیدرولیکی زیر سد بررسی شده است. نهایتاً با توجه به نتایج بدست آمده از مدل، پیشنهاداتی جهت طرح بهینه پی سدهای انحرافی به نحوی که با به حداقل رساندن هزینه بتن ریزی طرحی اقتصادی حاصل شود صورت گرفته است. نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان می دهد که پرده آب بند میانی اثر چندانی در کاهش زیرفشار در سدهای بتنی نداشته است. درحالیکه ایجاد یک زهکش در مکانی مناسب می تواند تأثیر قابل توجهی در مشخصه های هیدرولیکی جریان به خصوص در تغییر چگونگی توزیع زیرفشار در سطح تماس سد با پی ایجاد نماید که در طراحی بهینه اینگونه سدها می تواند تأثیر گذار باشد. همچنین در این مطالعه از روش بدون شبکه المان مرزی(bem) که نسبت به روشهای دیگر عددی مانند روشهای وابسته به شبکه بندی از جمله روشهای تفاضلات متناهی(fdm)و المان محدود(fem) که دارای سهولت و دقت بیشتری می باشد نیز استفاده شده است. نتایج حاصله با نتایج بدست آمده از نرم افزار رایج seep/wکه بر مبنای روش المان محدود می باشد مقایسه شده و صحت و دقت نتایج بدست آمده مورد تائید قرار گرفته است.