«سیر تحول مفهومی هنرهای شهری تهران از ده? 50 شمسی تاکنون»، کوششی است، در جهت فهم هنرهای شهری، و تبیین جایگاه آن در زندگی شهری و فضای شهری، که بخصوص مجسمه های شهری تهران را در باز? زمانی خاصی، مدّنظر قرار داده است. هدف از این پژوهش، بررسی هنر شهری تهران، و سیری است که به تناسب اقتضائات زمانه طی کرده است. هنر شهری، که شاخه ای از هنر عمومی است، و در فضای عمومی شهری معنا می یابد؛ امروزه از مسائلی است که در جهت روند پیشرفت عاملیت عمومی، نسبت به گذشته، از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. این هنر، نسبت هایی با مکان، زمان، فضای عمومی، امر عمومی، شهر، جامعه شناسی و نشانه شناسی شهری دارد؛ که در هر دور? زمانی، به اقتضاء مکان، صورتهای متفاوتی یافته است. بررسی مفهومی این آثار، نیازمند مطالعات کتابخانه ای، تحلیلی و میدانی است. سابق? 200 سال? پایتختی تهران، و معاصر بودن آن، با عمده تحولات اخیر جهانی، این شهر را در موقعیت یگانه ای قرار داده است. سالهای ده? 50 ش. تاکنون، سالهای پر فراز و نشیبی برای هنرهای شهری تهران است. چنانچه استقرار بلامنازع این آثار در متن شهر، در دهه های 40 و 50ش.؛ با تحول بنیادین ارزش های رسمی جامعه بواسط? انقلاب اسلامی، به حاشیه نشینی آنها بدل شد؛ در سالهای ده? 60 و 70 به کارکردهای رسانه ای، عاری از بیان هنری، تنزل یافت، و در سالهای ده? 80ش. رویکرد تولید انبوه را دنبال کرده است. به طور کلی، هنرهای شهری تهران، به تبع دگرگونی های ماهوی و صوری فضای شهری در این سالها، نتوانسته موقعیتی متناسب با ظرفیت های خود بیابد.