در قرن بیستم انسان دچار سر در گمی معنوی و روحی شده است و به دلیل جنگ و پیامد های آن به نوعی پوچی رسیده است. از این رو مفهوم پوچی توسط روشنفکران و ادیبان از جمله لوئی فردینان سلین، نویسنده کتاب سفر به انتهای شب، مورد بحث قرار گرفت. پس از ظهور این کتاب صحبت از انقلابی در ساختار رمان نویسی شد؛ زیرا سلین از شکستن کادرهای رمان نویسی سنتی هراسی نداشت. یکی از پیامد های اصلی این رمان، ضدیت با جنگ و نتایج فاجعه بار آن می باشدکه منجر به کشف پوچی نزد شخصیت اصلی داستان یعنی باردامو می شود. از این رو این کتاب را برای بررسی جنبه ی تراژیک جنگ انتخاب کرده ایم. در فصل اول عواقب فاجعه بار جنگ را مورد بررسی قرار دادیم. باردامو، شخصیت اصلی داستان از زندگی بیهوده و عجین شده با مرگ و ترس خسته است. او می خواهد تمامی این زشتی ها را به تصویر بکشد و به طور کلی جنگ را محکوم می کند. صحنه های جنگ نیز در این باره او را یاری می نمایند. فصل دوم نیز به خسارت های ناشی از جنگ بر جامعه و شخصیت باردامو اختصاص داده شده است.در فصل سوم نگاه تراژیک نویسنده از خلال زبان عامیانه سلین مورد بررسی قرار گرفته است. سلین با گفتار انتقادی و طنز وار می کوشد خواننده را دعوت کند با دیدی متفاوت به جنگ بنگرد. دراین پژوهش، نقد جنگ از دیدگاه سلین، نمایش زشتی ها و بررسی تأثیر آن بر جامعه و رفتار انسان ها، مورد تحقیق قرار گرفته است؛ هم چنین ارزش ادبی سفر به انتهای شب به عنوان یکی از معروف ترین رمان های جنگ مورد پژوهش قرار گرفته است.