"نوید سپیده دم" یک اثر اتوبیوگرافی نیست، یک داستان زیباست، داستان مادر و پسری متحد یعنی گری و مادرش . از آن داستان هایی که گری جوان برای مادرش تعریف می کرد و یا مادرش برای او،چون واقعیت زندگی آن ها مطابق با خواسته ها و انتظاراتشان نبود. در این کتاب گری از مشخصه های اتوبیوگرافی کمک گرفته است تا اثرش اتوبیوگرافی به نظربرسد. این بیوگرافی روی سکوت و ابداعات نویسنده اثر بنا شده است:سکوت درباره خانواده و اطرافیان، زمان و مکان تولد، زبان مادری و نام واقعی نویسنده وابداعاتی درباره کار و مرگ مادرش. به علاوه این اثر از یک سری داستان های تخیلی ساخته شده است وجایگاهی بین اسطوره و حکایت دارد.