در این مطالعه پس از صید خرچنگ های آبی خلیج فارس portunus plagicus و انتقال به آزمایشگاه، بر اساس جنسیت تفکیک شدند. سپس وزن بدن، طول و عرض کاراپاس، طول بند 1 پای شنا، عرض بند 6 شکمی ماده و طول پروپودوس چنگک در انواع نر اندازه گیری شد. بررسی ارتباط بین وزن با فاکتورهای فوق در هر دو جنس نشان داد بین آن ها رابطه مستقیم وجود دارد. همچنین بررسی ارتباط بین عرض کاراپاس با عرض بند 6 شکمی ماده و عرض کاراپاس با طول پروپودوس چنگک در نرها نشان داد بین آن ها نیز رابطه مستقیم وجود دارد. همچنین مشاهده شد نرها از ماده ها سنگین تر می باشند. در بخش کاریولوژی مشخص گردید بهترین روش جهت تهیه کاریوتایپ خرچنگ آبی، روش تزریق کلشسین بوده و مناسب ترین بافت برای تهیه پلاک های متافازی، بافت های آبشش ماده و بیضه نر بود. با شمارش کروموزوم های پلاک های متافازی بافت آبششی ماده، روشن شد که عدد دیپلویید گونه مزبور 102=2n و با شمارش کروموزوم های پلاک های متافازی بافت بیضه موجود نر روشن شد که عدد دیپلویید گونه مزبور 51=n می باشد. همچنین با اندازه گیری دقیق طول بازوهای کروموزومی، مشخص گردید که ترکیب کروموزومی این گونه شامل 4 جفت کروموزو متاسانتریک، 24 جفت کروموزوم ساب متاسانتریک و 23 جفت کروموزوم تلوسانتریک می باشد. تخمدان خرچنگ آبی از نظر تکاملی با توجه به مشخصات ماکروسکوپی نظیر اندازه، شکل و رنگ به پنج مرحله مشخص به ترتیب شامل نارس، در حال بلوغ، بالغ، رسیده و تخم ریزی کرده تقسیم شد. همچنین در مقاطع میکروسکوپی تهیه شده از تخمدان پنج نوع سلول جنسی(اوگونیوم، اوسیت پروویتلوژنیک نوع یک، اوسیت پروویتلوزنیک نوع دو، اوسیت ویتلوژنیک نوع یک و اوسیت ویتلوژنیک نوع دو) تشخیص داده شد.