دامداری یکی از منابع مهم کسب درآمد و تامین معیشت جمعیت روستایی ایران از جمله روستائیان استان همدان است استان همدان با وجود 420 هزار راس نه تنها قادر است با توجه به امکانات موجود نقش موثر در کاهش واردات گوشت قرمز داشته باشد بلکه می تواند یکی از مراکز صادرات این محصول قرار گیرد یکی از مهمترین اقداماتی که در این رابطه می تواند انجام داد تا از این پتانسیل استفاده گردد تشکل دامداران در تعاونی دامداری است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش شرکت های تعاونی دامداری در وضعیت اقتصادی دامداران(پرورش دهندگان گاوگوشتی) در استان همدان است. این تحقیق از نوع توصیفی و علی مقایسه ای بوده و برای جمع آوری داده ها از ابزار پرسشنامه که پایایی آن از طریق آلفای کرانباخ 80% تعیین گردید، استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه در برگیرنده 300 نفر از دامداران (پرورش دهندگان گاوگوشتی)، شامل 150 نفر از دامداران عضوتعاونی تولید و 150 نفر دامدار غیر عضو در استان همدان می باشد. تجزیه و تحلیل این داده ها با استفاده از نرم افزار spss انجام گرفته است و در بخش آمارتوصیفی به توصیف داده ها پرداخته می شود و در بخش آمارتحلیلی از ضرایب همبستگی کرامر برای به دست آوردن روابط بین متغیرها و آزمون t برای مقایسه میانگین دو گروه استفاده شده است. .نتایج ضرایب همبستگی کرامر نشان داد که بین سن با عضویت در شرکت تعاونی رابطه منفی و معنی دار وبین تحصیلات و ظرفیت دامداری با عضویت در شرکت تعاونی رابطه مثبت ومعنی دار وجود دارد، بین سابقه پرورش گاو با عضویت در شرکت تعاونی رابطه ای وجود ندارد. نتایج آزمون t نشان داد که بین میانگین تولید دامداران عضوشرکت تعاونی با دامداران غیرعضو از لحاظ تولید گوشت قرمز تفاوت معنی داری وجود دارد و دامداران عضو شرکت تعاونی از افزایش عملکرد بیشتری نسبت به دامداران غیرعضو برخوردارند وهمچنین نشان داد که بین میانگین هزینه تولید دامداران عضوشرکت تعاونی با دامداران غیر عضو تفاوت معنی داری وجود ندارد و شرکت تعاونی در کاهش هزینه دامداران عضو شرکت تعاونی نقش نداشته است. همچنین مشخص گردیدکه دامداران عضوشرکت تعاونی با شرکت بیشتر در کلاس های ترویجی از میانگین نمره دانش فنی بیشتری نسبت به دامداران غیر عضو برخوردارند که این عامل در افزایش عملکرد تولید و بهبود اقتصادی موثر بوده است