منابع انسانی با ارزش ترین منبع برای سازمان ها است و آموزش کارکنان یک امر حیاتی و اجتناب ناپذیر است که باید بطور مستمر با مجموع فرایندهای مدیریت مورد توجه قرار گیرد و نقاط ضعف و قوت آن مورد ارزیابی قرار گیرد. پژوهش حاضر به روش پیمایشی و با هدف بررسی اثربخشی دوره های آموزش ضمن خدمت بر کارآیی کارکنان در جامعه آماری کلیه کارکنان گروه شرکت های توربوکمپرسور نفت (otc) و در نمونه ای به حجم 274 نفر بوده که به صورت تصادفی ساده و بر اساس فرمول کوکران محاسبه و انتخاب شدند طراحی و اجرا شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای محقق ساخته مشتمل بر 31 سوال در طیف لیکرت با روایی مناسب و ضریب آلفای کرونباخ برای اعتباریابی معادل 894/0 است. در تجزیه و تحلیل آماری نیز در سطح توصیفی با استفاده از شاخص های فراوانی (فراوانی، درصد فراوانی، درصد تراکمی و...)، و نمودار دایره ای و ستونی و در سطح استنباطی نیز از آزمون خی دو (کای اسکویر) استفاده گردیده است. یافته ها حاکی از آن است که 1) بین میزان کارایی کارکنان و گذراندن دوره ضمن خدمت رابطه معناداری وجود ندارد (05/0p>) 2) بین میزان سرعت کارکنان و گذراندن دوره ضمن خدمت رابطه معناداری وجود ندارد (05/0p>) 3) بین میزان دقت کارکنان و گذراندن دوره ضمن خدمت رابطه معناداری وجود ندارد (05/0p>) 4) بین میزان مهارت کارکنان و گذراندن دوره ضمن خدمت رابطه معناداری وجود دارد، مورد تایید قرار نگرفته است (05/0p>) 5) بین میزان تباط کار گروهی کارکنان و گذراندن دوره ضمن خدمت رابطه معناداری وجود دارد (05/0p<).