محدوده ی مورد مطالعه در جنوب البرز مرکزی و در شمال خاور شهرستان کرج واقع شده است و از نظر ویژگی های سنگ- چینه ای تنها واحد های رسوبی- آتشفشانی سازند کرج را شامل می شود. این منطقه به لحاظ ساختاری از شمال به گسل مشاء و از جنوب به گسل شمال تهران محدود شده است و گسل پورکان و سامانه ی گسلی نمرک، ساختار های عمده ی موجود در آن می باشند. تعیین سازوکار گسل های موجود در این بخش از البرز مرکزی و همچنین بررسی ویژگی های ژئومکانیکی گسله سنگ-های موجود در پهنه های آن ها هدف این مطالعه می باشد. مطالعات ساختاری صورت پذیرفته در منطقه ی مورد مطالعه نشان می دهد که شیب گسل پورکان به سمت شمال خاور می باشد و از 70 درجه در برش دره ی کرج تا 30 درجه در برش جاده ی روستای کندر متغیر است و دارای سازوکار معکوس با مولفه ی کوچک چپگرد می باشد. گسل نمرک یک سامانه ی گسلی راستالغز راستگرد است که با روند شمال- شمال باختر و هندسه ی رله ای در منطقه حضور دارد. شیب قطعات گسله ی نمرک بیش از 60 درجه می باشد و سبب قطع و جابه جایی گسل پورکان، گسل های راستالغز چپگرد با روند شمال خاور- جنوب باختر و توده های نفوذی موجود در منطقه شده است. همگرایی صفحات ایران و عربی و بسته شدن اقیانوس تتیس جوان در زمان میوسن سبب شکل گیری گسل پورکان به عنوان گسل میانبر فرودیواره ای گسل مشا و حرکت رو به جنوب باختر حوضه ی خزر جنوبی در زمان پس از میوسن باعث تجدید فعالیت گسلی پی سنگی با روند شمال باختر- جنوب خاور شده است و سامانه ی گسلی راستالغز نمرک در پاسخ به فعالیت مجدد این گسل در پوشش رسوبی تشکیل شده است. نسبت حجمی و مقاومت تک محوری بلوک های سنگی گسله سنگ های پهنه ی گسله ی پورکان از پیشانی به سمت خارج از پهنه ی گسله تغییرات منظمی را آنگونه که مورد انتظار است نشان نمی-دهد در حالی که در پهنه ی گسله ی نمرک این تغییرات با نظم مشخصی از داخل به خارج از پهنه ی گسله قابل مشاهده است. این امر با میزان جابه جایی ایجاد شده توسط گسل، عرض پهنه ی گسله و حضور ریز گسل ها و ترکیبات سنگ شناسی متفاوت در پهنه ی گسله در ارتباط می باشد.