زمینه و هدف: بی اختیاری ادراری (urinary incontinence) یکی از معضلات شایع بهداشتی اجتماعی در خانم های سنین مختلف به ویژه بالاتر از 40 سال می باشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان موفقیت روش tot در درمان زنان مبتلا به بی اختیاری ادراری استرسی انجام گردیده است. مواد و روش ها: در این مطالعه ، 50 بیمار که با شکایت بی اختیاری ادراری استرسی به درمانگاه اورولوژی بیمارستان خاتم الانبیاء شهرستان شاهرود و یا مطب پزشک مراجعه نموده و کاندید درمان tot بودند، وارد مطالعه شدند. پس از انجام بررسی های اورودینامیک، بیماران تحت عمل tot قرار گرفتند. این بیماران برای مدت 3 ماه پیگیری شده و پس از ارزیابی اورودینامیک، میزان موفقیت درمان و عوارض درمانی سنجیده شد. داده ها سپس وارد نرم افزار آماری spss 18 شده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 11/41±32/60 سال بود. پس از سه ماه پیگیری، 76 درصد بیماران بهبود کامل و 10 درصد بهبود نسبی داشتند. همچنین درمان در 14 درصد با شکست همراه بود. پس از پیگیری و بررسی بیماران، 2 مورد (4 درصد) عفونت مشاهده شد که به درمان آنتی بیوتیک پاسخ دادند. خونریزی نیز در 3 بیمار (6 درصد) دیده شد که به صورت کانسرواتیو درمان گردید. هیچ عارضه ی دیگری در بیماران گزارش نگردید. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، روش درمانی tot یک روش موثر و ایمن در درمان بی اختیاری ادراری استرسی بوده و با عوارض اندکی همراه است. واژه های کلیدی: بی اختیاری ادراری استرسی، روش trans obturator trans vaginal ، موفقیت درمان