ناودیس چینگ در در نزدیکی روستای دستگرد و در فاصله 65 کیلومتری غرب شهرستان بیرجند، شرق ایران واقع شده است. توالی مورد مطالعه به ضخامت 500 متر می باشد که در یال شرقی ناودیس مورد نظر قرار دارد. سنگ-های کربناته مورد مطالعه متشکل از اجزای اسکلتی و غیر اسکلتی شامل فرامینی فرهای کف زی بزرگ جثه (مانند نومولیتس و آلوئولینا)، جلبک سبز، و اینتراکلست می باشند. بررسی رخساره های توالی کربناته کم عمق پالئوسن–ائوسن ناودیس چینگ در و تلفیق آن با اطلاعات دیرینه زیستی برای بازسازی محیط رسوبی دیرینه مورد استفاده قرار گرفته است. برش مورد مطالعه از لایه های ضخیم، متوسط و نازک سنگ آهک به همراه طبقات آهکی رس دار تشکیل شده که در این پژوهش از لایه های آهکی نمونه برداری صورت گرفته است. نتایج حاصل از مطالعات میکروسکوپی نشان داده که رسوبات تشکیل دهنده این توالی از 11 ریز رخساره کربناته به شرح زیر تشکیل شده است: رودستون اورتوفراگمینید دار (f1)؛ وکستون آسیلینا و نومولیت دار (f2)؛ گرینستون نومولیتید و اینتراکلست دار (f3)؛ گرینستون اینتراکلست و روتالید دار (f4)؛ گرینستون سوریتید دار (f5)؛ پکستون پلوئید و نومولیت دار (f6)؛ پکستون آلوئولینید و نومولیت دار (f 7)؛ پکستون آلوئولینید دار (f8)؛ پکستون نومولیت دار (f9)؛ وکستون نومولیت-دار (f10) و وکستون رسی فسیل دار (f11). با توجه به ویژگی های رخساره های فوق و نیز درصد فراوانی اجزای تشکیل دهنده هر رخساره، یک دریای کم عمق با شیب آرام به عنوان محیط رسوب گذاری این توالی پیشنهاد می شود، به طوری که رخساره های f1، f2 و f11 مربوط به بخش خارجی فلات قاره، رخساره های f3 تا f5 مربوط به کمربند رخساره ای پشته ای و رخساره های f6 تا f10 مربوط به بخش داخلی فلات قاره می باشند. ترسیم نوسان سطح آب دریا نیز نشان داده است که سنگ های برش مورد مطالعه ناودیس چینگ در طی سه سیکل کامل عمیق شونده و سیکل-های ناقص کم عمق شونده برجای گذاشته شده اند. سنگ های آهکی مورد مطالعه به طور گسترده ای تحت تاثیر فرایندهای دیاژنتیکی مختلف قرار گرفته اند که مهمترین آنها شامل سیمانی شدن، فشردگی (مکانیکی و شیمیایی)، پر شدگی حفرات و استیلولیتی شدن می باشد. مطالعات ژئوشیمیایی نمونه های سنگ آهک مقادیر زیاد کلسیم و کم منیزیم را نشان می دهد. همچنین، بررسی مقادیر عناصر اصلی و فرعی حاکی از آن است که کلسیت کانی کربناته اولیه در سنگ آهک های چینگ در بوده و نیز این سنگ ها در یک محیط دیاژنتیکی متئوریک فریاتیک به تعادل رسیده اند. به علاوه، تغییرات نسبت sr/ca در برابر مقادیر mn نشان می دهد که تبادلات دیاژنتیکی در یک سیستم باز رخ داده است.