در این پژوهش از روش های مغناطیس سنجی و ژئوالکتریک به منظور بررسی و مطالعه جابجایی های اخیر گسل شمال تبریز استفاده شد. منطقه مورد مطالعه در 15 کیلومتری شمال غرب شهر تبریز قرار دارد. با پیاده کردن 25 پروفیل در اطراف خط گسل در مجموع 1650 داده مغناطیسی برداشت شد. دامنه بی هنجاری تولید شده به وسیله گسل نسبت به زمینه، اختلافی 400 نانوتسلایی را نشان می دهد. روش های واهمامیخت اویلر و نقطه میانی جهت بررسی و تفسیر داده های مغناطیسی مورد استفاده قرار گرفت. برای کم عمق ترین چشمه مغناطیسی ناشی از گسل عمقی در حدود 14-13 متر به دست آمد. این چشمه، لبه کم عمق ترین لایه جابجا شده است. چون این عمق در درون مارن های نئوژن قرار می گیرد، پس روش مغناطیس سنجی نتوانسته است ثابت کند که آیا این رسوبات در معرض جابجایی قرار گرفته اند یا نه. در روش ژئوالکتریک نیز پروفیلی با 284 نقطه برداشت شد. نتایج به دست آمده از مقطع مقاومت سنجی، کنتراستی در شمال و جنوب و حرکت راست گرد گسل را نشان می دهد که موید تفسیر زمین شناسان است.