چکیده: گویش درو جزء گویش های شمال غرب ایران است که در روستای درو که در منطقه خلخال بخش شاهرود واقع شده است بدان تکلم می شود و جزء گویش های آذری شمال شرقی محسوب می شود .این گویش ها جزء زبان های ایرانی نو هستند که همگی بازمانده ایرانی باستان هستند. زبان ایرانی باستان خود یکی از شاخه های زبان هند و ایرانی است. و گروه زبانی هند و ایرانی خود در خانواده زبانی بسیار گسترده ای به نام زبان های هند و اروپایی قرار می گیرد. گویش درو دارای 23 همخوان است. این گویش دارای شش واکه ساده هشت واکه مرکب است در گویش درو، سه نوع هجا وجود دارد که عبارتند از: cv، cvc و cvcc فعل در گویش درو دارای مقوله های شخص شمار، وجه، باب، نمود، گذر، زمان است . نشانه شخص و شمار در هر فعل همان شناسه فعل است درگویش درو وجه اخباری، امری، التزامی و تمنایی وجود دارد. فعل دارای نمود های ساده، استمراری، نقلی و آغازی است. فعل ها در این گویش گذر یا ناگذر و سببی هستند. ماضی گذرا در بیشتر زمان ها دارای ساخت ارگاتیو است گویش درو دارای دو باب معلوم و مجهول است. فعل معلوم نشانه خاصی ندارد..فعل مجهول با استفاده از ماده مجهول ساخته می شود. فعل در دو زمان حال و گذشته صرف می شود این گویش ساخت ویژه ای برای بیان آینده ندارد و از زمان مضارع اخباری برای بیان آینده ، استفاده می شود.

چکیده جنگل عرصه تولید چوب و بستر فعالیت های جنگلشناسی و جنگلداری محسوب می گردد. بدون وجود شبکه جاده دسترسی و حضور فعال در جنگل امکان پذیر نخواهد بود. جهت حفظ و حراست آن و تولید مستمر به مدیریت علمی و اعمال روش های مطلوب نیاز می باشد. بنابراین باید با توجه به عوامل موثر در حمل و نقل، تعادلی بین هزینه های جاده سازی و شبکه بندی جاده به وجود آمده و با حداقل جاده بیشترین پوشش را به جنگل داد. به همین منظور تحقیق حاضر به محاسبه بیلان مالی جاده و ارائه مدلی که حداکثر درآمد و حداقل هزینه را داشته باشد و به تعیین برداشت بهینه پرداخته است. دوره مورد بررسی 18 سال بوده و داده های مورد نیاز از شرکت چوب و کاغذ مازندران جمع آوری گردید. سپس با استفاده از رگرسیون های ساده و چند متغیره رابطه بین متغیرهای میزان کاهش رویش و هزینه کاهش رویش، میزان برداشت (صنعتی و هیزمی) به ازای هر کیلومتر و متر مکعب، هزینه های کل هر متر مکعب و هر کیلومتر، هزینه قطع و تبدیل برای هر کیلومتر و متر مکعب، هزینه نگهداری جاده برای هر کیلومتر و متر مکعب، ارزش های چوب در اثر پاکتراشی، از دست رفته واقعی، درآمد کل هر کیلومتر و متر مکعب، سود هر کیلومتر و متر مکعب با سال و با یکدیگر بررسی شد. به این ترتیب مدل برای حداکثر کردن درآمد حاصل از ساخت جاده و مدل زیر برای برای حداقل کردن هزینه های ساخت جاده در منطقه مورد مطالعه ارائه شد. برای تعیین میزان برداشت بهینه چوب از روش عدد صحیح مختلط استفاده شد و به این نتیجه رسید که عدد صحیح مختلط نمی تواند جوابگوی برداشت بهینه چوب در منطقه مورد مطالعه باشد بنابراین از روش برنامه ریزی پویا برای برداشت بهینه چوب استفاده شد و نشان داد که با اجرای برنامه ریزی پویا میزان رویش قابل برداشت جنگل افزایش یافت. به علت افزایش میزان رویش و قیمت متوسط چوب تولیدی جنگل می توان حتی در برخی موارد برداشت را فراتر از متوسط موجودی در هکتار درنظر گرفت. کلمات کلیدی: جاده سازی، بیلان مالی، برداشت بهینه، برنامه ریزی عدد صحیح مختلط، برنامه ریزی پویا