کیفیت توسعه و زیر ساخت های آن در نواحی جغرافیای کشور در اثر برنامه ریزی های نامطلوب ملی و متمرکز گذشته مسائل عمده ای را در روند توسعه ی نواحی آشکار ساخته است. از این رو موضوع چگونگی سرمایه گذاری دولت بین نواحی، بخش ها و زیر بخش های اقتصادی در جهت توزیع عادلانه و کاهش عدم تعدل های موجود، همواره مطرح بوده است. ابعاد گوناگون و پیچیدگی ساختاری این موضوع یکی از تنگناهای اساسی در راستای ارائه مدل مناسب برای توزیع اعتبارات به شمار می آید. به منظور حل مسائل ناشی از عدم تعادل های منطقه ای، گام نخست شناخت و سطح بندی مناطق از نظر میزان برخورداری در زمینه اجتماعی- فرهنگی و... است. در این راستا، مدل ها و الگوهای متعددی ارائه شده است که یکی از جدید ترین آن، روش منطق فازی است. در این تحقیق که حاصل پژوهشی با همین عنوان می باشد با استفاده از 135 شاخص توسعه در ابعاد اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و کالبدی، درجه توسعه یافتگی شهرستان های استان کرمان بر مبنای روش منطق فازی تعیین می گردد. نتایج نشان دهنده این موضوع است که دوگانگی بین شهرستان های استان کرمان وجود دارد و شهرستان کرمان فاصله زیادی با سایر شهرستان ها از لحاظ توسعه یافتگی دارد.